بیمار حق دارد که خدمات مراقبتی، بهداشتی و درمانی متناسب با نیازهای بهداشتی و درمانی خود دریافت کند. این خدمات شامل مراقبتهای پیشگیری، بهداشتی و درمانی، باید موجود و قابل دسترسی برای همه و به طور عادلانه بدون هیچ گونه تبعیض ارائه گردد.
بیمار حق دارد در تمام موارد به ویژه در مورد فوریتهای پزشکی، سریعاً به وضع وی رسیدگی شود.
عموم مردم صرف نظر از موقعیت اجتماعی، حق دارند تحت مراقبتهای بهداشتی و درمانی قرار گیرند. مراقبتهایی که برای عموم قابل دسترسی بوده و مطابق با استانداردهای حرفه ای باشند.
بیمار حق دارد از مراقبت دقیق توأم با احترام برخوردار شود. این خدمات باید عادلانه، بشر دوستانه، بدون تبعیض نژادی و بدون در نظر گرفتن رنگ پوست، جنسیت، ملیت، شغل، مذهب و منبع پرداخت هزینه باشد.
بیمار حق دارد تا آنجا که قانون اجازه میدهد، درمان را رد کند و از عواقب تصمیم خود آگاه شود.
بیمار حق دارد معاینه و نظارت توسط افرادی که به طور مستقیم در امر مراقبت شرکت ندارند را نپذیرد.
بیمار حق دارد از مراقبت بهداشتی و درمانی هماهنگ و پیوسته برخوردار شود.
بیمار حق دارد انتظار داشته باشد که مراقبت در حد مقبولی ادامه پیدا کند. علاوه بر این از قبل بداند که به کدامیک از پزشکان، در کجا،چگونه و در چه زمانی میتواند دسترسی داشته باشد.
بیمار حق دارد به منظور تداوم مراقبتهای بهداشتی و درمانی از همکاری کلیه ارائه دهندگان خدمات بهداشتی و درمانی و مؤسساتی که در این زمینه فعالیت دارند، برخوردار باشد.
هر بیمار پذیرش شده در مرکز درمانی حق دارد با رعایت احترام به شخصیت وی و محیط خصوصی وی بستری و مورد معاینه، آموزش و درمان قرار گیرد. این بدان معناست که هر گونه مداخله باید تنها و در حضور افرادی که به طور مستقیم در مراقبت و درمان وی نقش دارند، صورت گیرد.
