آشنایی با علایم هشدار دهنده فیبروم رحم

«فیبروم رحم» توده غیر سرطانی رحم است که اغلب در دوران باروری زنان بروز می کند. فیبروم رحم که با نام های«لیومیوم» یا «میوم» رحمی هم شناخته می شود خطر سرطان رحم را افزایش نمی دهد و تقریبا هرگز منجر به سرطان نمی شود.

اندازه فیبروم ها بسیار متنوع است؛ از توده های ریز و غیر قابل مشاهده با چشم گرفته تا توده های بزرگ به اندازه گریپ‌فروت که باعث بزرگ شدن و تغییر شکل رحم می شوند. فیبروم رحمی ممکن است یک یا چند تا باشد. در موارد بسیار شدید امکان دارد فیبروم های متعدد آن چنان بزرگ شوند که حجم رحم را افزایش دهند و آن را به ناحیه قفسه دنده ها برسانند.

بسیاری از زنان در طول عمر خود دچار فیبروم می شوند، اما از آن جایی که فیبروم ها اغلب نشانه ای ندارند نمی دانند به آن دچارند. ممکن است پزشک در معاینه های دوره ای لگن یا سونوگرافی رحم پی به وجود فیبروم ببرد.

علایم فیبروم رحم

بسیاری از افرادی که فیبروم رحم دارند هیچ علامتی ندارند. در زنانی که علایم دارند، علائم می تواند تحت تاثیر محل، اندازه و تعداد فیبروم ها باشد.

شایع ترین علائم فیبروم رحمی عبارتند از:

● خونریزی شدید قاعدگی یا دوره های دردناک.

● عادت ماهانه های طولانی تر یا مکرر.

● فشار یا درد در ناحیه لگن.

● تکرر ادرار یا مشکل در دفع ادرار.

● بزرگ شدن ناحیه شکم.

● یبوست.

● درد در ناحیه معده یا کمر، یا درد هنگام رابطه جنسی.

گاهی فیبروم باعث درد ناگهانی و جدی می شود و آن زمانی است که خون خود را از دست می دهد و شروع به از بین رفتن می کند.

اغلب، فیبروم ها بر اساس محل قرار گرفتنشان گروه بندی می شوند. فیبروم های اینترامورال در دیواره عضلانی رحم رشد می کنند. فیبروم های ساب‌موکوزال به داخل حفره رحم برآمده می شوند. فیبروم های ساب سروزال در قسمت بیرونی رحم تشکیل می شوند.

با مشاهده علایم زیر بهتر است هرچه زودتر برای معاینه و درمان به پزشک مراجعه کنید:

● درد لگنی که از بین نمی رود.

● قاعدگی های سنگین یا دردناک که کاری را که انجام کارهای روزانه را سخت و محدود می کند.

● لکه بینی یا خونریزی بین عادت های ماهیانه.

● مشکل در تخلیه مثانه

● خستگی و ضعف مداوم، که می تواند از علائم کم خونی باشد، یعنی سطح پایین گلبول های قرمز خون.

● اگر خونریزی شدید از واژن یا درد شدید لگنی دارید که سریع شروع می شود هرچه زودتر به پزشک مراجعه کنید.

فیبروم های رحمی اغلب خطرناک نیستند اما، می توانند باعث درد و عوارضی مثل کم خونی ناشی از خونریزی های شدید شوند.

بارداری و فیبروم

فیبروم ها معمولا برای باردار شدن مشکلی ایجاد نمی کنند اما، برخی از فیبروم ها -به ویژه نوع ساب‌موکوزال- می توانند باعث ناباروری یا از دست دادن بارداری شوند.

فیبروم همچنین ممکن است خطر برخی از عوارض بارداری مثل جدا شدن جفت، محدودیت رشد جنین و زایمان زودرس را افزایش دهد.

پیشگیری از فیبروم رحم

محققان به بررسی علل تومورهای فیبروئید ادامه می دهند. با این حال، تحقیقات بیشتری در مورد چگونگی پیشگیری از آنها مورد نیاز است. ممکن است پیشگیری از فیبروم رحم امکان پذیر نباشد اما، تنها درصد کمی از این تومورها نیاز به درمان دارند.

سابقه فامیلی از جمله عوامل خطر بروز فیبروم شناخته شده است. اگر مادر یا خواهر شما فیبروم داشته باشد، شما در معرض خطر بیشتری برای ابتلا به آن هستید. شروع قاعدگی قبل از 10 سالگی، چاقی، کمبود ویتامین D، داشتن رژیم غذایی با گوشت قرمز فراوان و سبزیجات و میوه و لبنیات کم و نوشیدن الکل، از جمله آبجو، خطر ابتلا به فیبروم را افزایش می دهد. در واقع می توان خطر فیبروم را با تغییر شیوه زندگی سالم کاهش داد.

برخی تحقیقات نشان می‌دهد که قرص‌های ضدبارداری یا داروهای ضد بارداری طولانی‌اثر پروژسترونی ممکن است خطر فیبروم را کاهش دهند. البته استفاده از قرص های ضد بارداری قبل از سن 16 سالگی ممکن است با خطر بیشتری مرتبط باشد./