آزبستوز (Asbestosis)
آزبستوز عبارت است از التهاب ریه ها به علت استنشاق ذرات آزبست. این یک اختلال مزمن است اما مسری نیست. مردان بالای 40 سالی که در معرض ذرات آزبست بودهاند با احتمال بیشتری دچار این بیماری میشوند. آزبستوز شاید مهمترین بیماری ریوی ناشی از کار باشد.
دلایل:
مواجهه طولانی مدت با ذرات ریر آزبست به هنگام کار یا از منابع دیگر. قسمت محیطی ریهها در اثر فیبرهای آزبست دچار آزردگی میشوند، که نهایتاً التهاب، ضخیمشدگی و تشکیل بافت جوشگاهی در بافت ریوی (فیبروز ریوی) را به دنبال خواهد داشت.
مراقبت:
این بیماری در حال حاضر غیرقابل علاج است. اما علایم را میتوان تخفیف داد یا تحت کنترل در آورد.
تحقیقات علمی درباره علل و درمان این بیماری ادامه دارد.
بنابراین امید میرود درمانهای رو به روز مؤثری ابداع شوند و نهایتاً بتوان این بیماری را معالجه نمود.
برای تخفیف علائم:
تحقیقات علمی درباره علل و درمان این بیماری ادامه دارد.
بنابراین امید میرود درمانهای رو به روز مؤثری ابداع شوند و نهایتاً بتوان این بیماری را معالجه نمود.
برای تخفیف علائم:
- سیگار کشیدن را متوقف کنید.
- در صورت بروز هرگونه عفونت تنفسی، حتی سرماخوردگی، به پزشک مراجعه کنید.
- اگر بیماری پیشرفته باشد، به فکر نقل مکان به یک جای گرم و خشک باشید.
- فیزیوتراپی تنفسی و یادگیری روشهای آن
- روشهای تخلیه نایژهای را فرا گیرید و به کار بندید.
- از دستگاه بخور خنک برای نرم کردن ترشحات نایژهای استفاده کنید تا این ترشحات راحتتر تخلیه شوند.
- واکسیناسیون آنفلوانزا و پنوموکک ( ذاتالریه ) را به روز نگاه دارید.
- از افرادی که دچار عفونت هستند دوری کنید.
- آنتیبیوتیک برای عفونت
- گشادکننده نایژه (استنشاقی یا خوراکی) همراه با استنشاق درمانی برای باز کردن لولههای نایژهای تا حداکثر ممکن
- امکان دارد اکسیژن ضروری شود.
درصورت شدید شدن علائم ممکن است نیاز به پیوند ریه نیاز شود.
علائم:
معمولا 10 تا 40 سال پس از اینکه فرد برای اولین بار در معرض آزبست قرار گرفته است علائم بروز می کند. علائم شامل موارد زیر است:
- تنگی تنفس
- سرفه خشک و پایدار
- از دست دادن اشتها و کاهش وزن
- سفت شدن قفسه سینه یا احساس درد در آن
- چماقی شدن انگشتان (نوک انگشتان دست و پا پهن تر و گردتر به نظر می رسند)
احتمال ابتلا به سرطان ریه در مبتلایان به آزبستو زیاد است. به خصوص در افرادی که سیگاری نیز هستند.