دارو

توضیحات:

سيتارابين در درمان لوسمي لنفوسيتيک حاد،لوسمي ميلوسيتيک حاد، لوسمي ميلوژنوس حاد، لوسمي ميلوسيتيک مزمن، لنفوم حاد غير هوچکيني در کودکان، اريترولوسمي و لنفوم هوچکيني بکار مي رود.

عارضه‌های جانبی:

در مقايسه با تزريق وريدي، عوارض جانبي سيتارابين به جز تهوع و استفراغ در صورت انفوزيون وريدي افزايش مي يابند. عوارض شايع شامل تب، لرز و يا گلو درد ناشي از کمبود گويچه هاي سفيد و عفونت است. همچنين خونريزي و کبودي غير عادي ناشي از کمي پلاکت ها است.

نکات:

1- شروع درمان با سيتارابين بايد در بيمارستان و تحت نظر پزشک متخصص انجام گيرد. 2- مقدار مصرف بيشتر سيتارابين و تزريق سريع وريدي به جاي دفعات بيشتر و زمان آهسته تر تزريق، استفراغ و تهوع بيشتري ايجاد مي کند اما عوارض خوني آن کمتر است. 3- مصرف زياد مايعات از تجمع اسيداوريک در کليه جلوگيري مي کند.

منافع:

در صورت مصرف همزمان با آلوپورينول و کلشي سين نياز به تنظيم مقدار مصرف دارو مي باشد.

دوزینگ:

در درمان لوسمي ميلوسيتيک حاد و اريترولوسمي، به عنوان مقدار مصرف اوليه mg/kg/day 3 از راه وريدي ( به صورت انفوزيون پيوسته طي 24 ساعت يا در مقادير منقسم به صورت تزريق سريع وريدي) به مدت 10-5 روز و به عنوان مقدار نگهدارنده mg/kg1 از طريق زير جلدي 2-1 بار در هفته تزريق مي شود. در درمان لوسمي مننژي mg/m² 75- 5 از اشکال قابل تزريق داخل نخاع دارو، در فواصل متفاوت از يک بار در روز به مدت 4 روز تا هر چهار روز يک بار داخل نخاع تزريق مي شود. اغلب mg/m²30 هر چهار روز يک بار، تا جايي که آزمايشات مايع مغزي – نخاعي طبيعي شوند، مصرف مي شود. پس از آن يک مقدار مصرف اضافي نيز تجويز مي گردد.

نوع دارو:

Injection : 100mg Injection :1g