انواع پسوریازیس، تصاویر، درمان

پسوریازیس چیست؟

پسوریازیس یک بیماری التهابی ژنتیکی است که عمدتاً  پوست را تحت تأثیر قرار می دهد. پسوریازیس با سلول های پوستی ای مشخص می شود که تا 10 برابر سریعتر از حد طبیعی تکثیر می شوند. هنگامی که این سلول ها به سطح می رسند و می میرند، پلاک های برجسته و قرمز رنگی تشکیل می شوند که با فلس های سفید پوشیده شده اند. پسوریازیس به صورت یک آکنه پوسته پوسته کوچک شروع می شود. هنگامی که آکنه های متعدد به هم می پیوندند، پلاک های ریزی را تشکیل می دهند. این پلاک ها معمولا در پوست سر، آرنج و زانو ایجاد می شوند.

 

بیشتر بخوانید : چه عواملی باعث شعله ور شدن بیماری پسوریازیس می شود؟

علائم پسوریازیس

اگرچه پلاک‌های پسوریازیس را می‌توان تنها به چند ناحیه کوچک محدود کرد، اما این بیماری می‌تواند مناطق گسترده‌ای از پوست را در هر نقطه از بدن درگیر کند. علائم پسوریازیس بسته به نوع پسوریازیس متفاوت است.
 

علائم رایج پسوریازیس می تواند شامل موارد زیر باشد:
 

لکه های قرمز رنگ پوست پوشیده از فلس های نقره ای
لکه های پوسته پوسته کوچک
پوست خشک و ترک خورده
خارش، سوزش یا درد
پلاک های خارش دار
هنگام کنده شدن پوسته، نقاط خونریزی کوچک ایجاد می شود
 

انواع پسوریازیس:
 

پسوریازیس پلاکی

پسوریازیس پلاکی شایع ترین نوع پسوریازیس است و نام آن از پلاک هایی که روی پوست ایجاد می شود گرفته شده است. لکه‌هایی از پوست قرمز برجسته که می‌تواند در هر ناحیه‌ای از پوست ظاهر شود، اما زانوها، آرنج‌ها، پوست سر، تنه و ناخن‌ها شایع‌ترین مکان‌ها هستند. همچنین تجمع پوسته های سفید رنگ در بالای پلاک ها به نام فلس وجود دارد. علائم احتمالی پسوریازیس پلاکی شامل درد پوست، خارش و ترک خوردن است.

بسیاری از محصولات بدون نسخه وجود دارند که در درمان پسوریازیس پلاکی موثر هستند. کرم هیدروکورتیزون 1% یک استروئید موضعی است که می تواند بیماری خفیف را سرکوب کند و فرآورده های حاوی قطران در درمان پسوریازیس پلاکی موثر هستند.

 

بیشتر بخوانید: بایدها و نبایدهای مهارکننده های TNF در درمان پسوریازیس

 

پسوریازیس پوست سر
 

پسوریازیس پوست سر یک اختلال شایع پوستی است که باعث ایجاد لکه های برجسته، قرمز و اغلب پوسته پوسته می شود. پسوریازیس پوست سر می تواند کل پوست سر شما را تحت تاثیر قرار دهد یا فقط به صورت یک تکه ظاهر شود. این نوع پسوریازیس حتی می تواند به پیشانی، پشت گردن یا پشت گوش گسترش یابد. علائم پسوریازیس پوست سر ممکن است فقط شامل پوسته های خفیف و ریز باشد. علائم پسوریازیس متوسط تا شدید پوست سر ممکن است شامل پوسته پوسته شدن،شوره سر، خشکی پوست سر و ریزش مو باشد. پسوریازیس پوست سر مستقیماً باعث ریزش مو نمی شود، اما استرس و خاراندن بیش از حد یا برداشتن پوست سر ممکن است منجر به ریزش مو شود.

پسوریازیس پوست سر را می توان با شامپوهای دارویی، کرم ها، ژل ها، روغن ها، پمادها و صابون ها درمان کرد. اسید سالیسیلیک و قطران زغال سنگ دو دارویی در محصولات بدون نسخه هستند که به درمان پسوریازیس پوست سر کمک می کنند. تزریق استروئید و فتوتراپی ممکن است به درمان پسوریازیس خفیف پوست سر کمک کند. داروهای بیولوژیک جدیدترین دسته از داروها هستند که می توانند به درمان پسوریازیس شدید پوست سر نیز کمک کنند.

 

بیشتر بخوانید : درمان های خانگی پسوریازیس

 

پسوریازیس روده ای
 

پسوریازیس روده مانند نقاط یا قطره های صورتی کوچک روی پوست به نظر می رسد. کلمه guttate از کلمه لاتین "gutta" به معنی قطره است. معمولاً پوسته‌های ظریفی با پسوریازیس روده‌ای وجود دارند که از فلس‌های پسوریازیس پلاکی ظریف‌تر هستند. پسوریازیس روده ای معمولاً توسط عفونت استرپتوکوکی (گلودرد استرپتوکوکی) ایجاد می شود و شیوع آن معمولاً دو تا سه هفته پس از ابتلا به گلودرد استرپتوکوکی رخ می دهد.

پسوریازیس روده ای پس از چند هفته بدون درمان از بین می رود. برای نرم کردن پوست می توان از مرطوب کننده ها استفاده کرد. اگر سابقه پسوریازیس وجود داشته باشد، پزشک ممکن است نمونه برداری از گلو را برای تشخیص وجود گلودرد استرپتوکوکی انجام دهد. اگر کشت گلو نشان دهد که استرپتوکوک وجود دارد، پزشک آنتی بیوتیک تجویز می کند.

 

بیشتر بخوانید : اهمیت ورزش در بیماران پسوریازیس

 

پسوریازیس ناخن
 

بسیاری از بیماران مبتلا به پسوریازیس ناخن های غیر طبیعی دارند. ناخن‌های پسوریازیس اغلب دارای یک حاشیه افقی سفید یا زرد در نوک ناخن هستند که آنیکولیز دیستال نامیده می‌شود، زیرا ناخن از پوست بلند می‌شود. اغلب ممکن است حفره های کوچکی در صفحه ناخن وجود داشته باشد و ناخن اغلب زرد و شکننده شود.

درمان پسوریازیس پوست برای پسوریازیس ناخن نیز مفید است. با این حال، از آنجایی که ناخن ها به کندی رشد می کنند، ممکن است مدتی طول بکشد تا بهبودی مشاهده شود. پسوریازیس ناخن را می توان با فتوتراپی، درمان سیستمیک (داروهایی که در سراسر بدن پخش می شوند) و استروئیدها (کرم یا تزریقی) درمان کرد. اگر داروها وضعیت پسوریازیس ناخن را بهبود ندهند، پزشک ممکن است ناخن را با جراحی بردارد./