اخبار و مقالات
روماتیسم در بارداری و شیردهی

روماتیسم و بارداری
در دوران حاملگی شکایات جسمی غیر از علائم روماتیسمی بیشتر می شود. بعضی از بیماران در دوران بارداری خصوصا در سه ماهه سوم دچار علائم گزگز در دست ها می شوند که خفیف بوده و به مچ بند های طبی فنردار پاسخ داده و معمولا بعد از زایمان برطرف می شود.
احتمال فعالیت بیماری روماتیسم بعد از حاملگی چقدر است؟
دومین شکایت شایع در بیماران، کمردرد در وضعیت خاص مانند ایستادن و بد نشستن و یا پیاده روی طولانی است که سبب تشدید قوس طبیعی کمر در سه ماهه آخر بارداری می شود. در بیماری روماتیسم مفاصل مهره های کمری مبتلا نمی شوند.
در دوران بارداری به علت تغییرات هورمونی حدود ۷۰ درصد بیماران دچار بهبودی نسبی در علائم بالینی می شوند. حدود ۵۰ درصد در سه ماهه اول، حدود ۲۵ درصد در سه ماهه دوم و حدود ۳۰ درصد موارد، بیماری روماتیسم در سه ماهه سوم بارداری بهبودی نسبی پیدا می کند.
آیا شیر دادن به نوزاد تاثیری بر روی علائم روماتیسم دارد؟
در نوزادان شیر خوار، مصرف بسیاری از داروها مانند هیدروکسی کلروکین، کلروکین و سولفاسالازین به علت ترشح در شیر مادر می تواند باعث تشدید زردی شوند. در این شرایط استفاده از قرص پردنیزولون با توجه به اینکه در شیر کمتر ترشح می شود منعی جهت مصرف ندارد. در دوران بعد از نوزادی نیز انتخاب داروهای روماتیسمی باید همانند دوران نوزادی با نظر پزشک معالج با توجه به وضعیت شدت بیماری در مادر و نیز وضعیت جسمی شیر خوار تنظیم شود.
در این مرحله با نظر روماتولوژیست معالج در صورت فعال بودن بیماری و در صورت عدم کنترل بیماری با پردنیزولون و یا نیاز به مصرف دوز های بالای این دارو می توان از داروهای با عارضه کمتر مانند هیدروکسی کلر وکین، کلروکین، سولفاسالازین یا آزاتیوپرین استفاده کرد که در مطالعات صورت گرفته دارای خطر نسبی کمتری هستند و عوارض جدی در شیرخوار ایجاد نکرده اند. در شیردهی داروهایی مانند سیکلوفسفامید و متوتروکسات منع مصرف دارند./