اخبار و مقالات
نقش مکمل ها و گیاهان دارویی در درمان دیابت
بطور کلی هیچ مطالعه اثبات شده‌ای در خصوص نقش مکمل‌ها و داروهای گیاهی در پیشگیری و کنترل بیماری دیابت وجود ندارد. باید توجه داشت مصرف این گروه از فرآورده‌ها به هیچ عنوان نمی‌تواند جایگزین داروهای پایین‌آورنده قندخون در بیماران دیابتی شود. سه ماده معدنی کروم، منیزیوم و وانادیوم در کنترل متابولیسم قندها در بدن و پیشگیری از بیماری دیابت نقش دارند، اما تا کنون به اثبات نرسیده که مصرف مکمل‌های حاوی این مواد، تاثیری در پیشگیری یا درمان دیابت داشته است.
از میان گیاهان دارویی بیشترین مطالعات بر روی دارچین در زمینه کاهش قند خون انجام شده است، اما تاثیر دارچین در کاهش قندخون هنوز به اثبات علمی نرسیده است. در مورد سایر گیاهان دارویی مطرح در این زمینه نیز هنوز مطالعات کافی برای اثبات اثربخشی صورت نگرفته است. مصرف کلسیم به همراه ویتامین D شاید بتواند در جلوگیری از پیشرفت بیماری دیابت موثر باشد، اما این موضوع نیز ثابت نشده است.
همچنین مصرف میوه‌ها و سبزیجات تازه به جز میوه‌های دارای شاخص قندی بالا مانند انگور، خربزه و غلات که سرشار از فیبر هستند، در کنترل بیماری دیابت موثر هستند.
از آنجا که ممکن است برخی گیاهان دارویی، ویتامین ها و مکمل ها با داروهای دیابت (از جمله انسولین) تداخل ایجاد کنند و اثرات هیپوگلیسمی خود را افزایش دهند اغلب استدلال می شود که استفاده از درمان های طبیعی می تواند قند خون را به میزان خطرناکی کاهش داده و خطر عوارض دیابتی را افزایش دهد. بنابراین آنچه در زمینه مصرف مکمل‌ها در بیماری دیابت ضروری است، مشورت با پزشک یا داروساز پیش از خرید هرگونه مکمل مرتبط با این بیماری یا بیماری‌های دیگر است.
مکمل‌های غذایی
کروم(Chromium): به‌عنوان یک عنصر حیاتی، کروم نقش مهمی در تسهیل متابولیسم گلوکز ایفا می‌کند. دانه غلات، زرده تخم‌مرغ، بروکلی و مخمر میزان قابل‌توجهی کروم دارند. فقدان شدید کروم با دیابت برگشت‌پذیر مرتبط شناخته شده است. یک متاآنالیز روی 381 بیمار دیابتی نوع دو پس از مصرف مکمل کروم تغییرات قابل‌توجهی در متابولیسم گلوکز نشان دادند.
کوآنزیم Q10: کوآنزیم Q10کوفاکتوری است که در تنفس هوازی بکار می‌رود و به‌خصوص اثر آن در بیماری‌های قلبی-عروقی شناخته شده است.
بیشتر بخوانید: آشنایی با کوآنزیم کیوتن و فواید آن در درمان بیماریها
منیزیم: منیزیم عنصری است که در بدن به‌وفور یافت می‌شود و در روندهای بیوشیمیایی متعددی از جمله متابولیسم گلوکز شرکت دارد. منابع روزمره منیزیم شامل دانه‌های غلات، دانه‌های مغزدار، آجیل، سبزیجات برگ سبز هستند. کمبود منیزیم با کنترل نادرست قندخون همراه است. اگرچه در مطالعات بالینی طولانی‌مدت مکمل‌های منیزیم اثر مثبتی در کنترل دیابت نوع دو نداشته‌اند.
بیشتر بخوانید: آشنایی با منیزیم و نقش حیاتی آن در بدن
محصولات گیاهی
جین سینگ (Ginseng): ریشه این گیاه به‌طور سنتی مصرف پزشکی دارد. جین سینگ فواید متعددی دارد؛ از جمله بهبود سلامت عمومی، افزایش تمرکز، درمان بیماری‌های قلبی-عروقی و دیابت. جین سینگ می‌تواند هایپوگلیسمی ایجاد کند و فعالیتی نظیر انسولین داشته باشد؛ یا با تغییر در متابولیسم کبدی گلوکز‌هایپوگلیسمی را القاء کند.
بیشتر بخوانید: گیاه جینسنگ چیست و چه خواصی دارد؟
آلیوم ساتیوم (Allium Sativum): این گیاه همان سیر معمولی است که در سراسر جهان برای مقاصد پزشکی مورد استفاده قرار می‌گیرد. بیشتر تحقیقات موجود در زمینه خواص پزشکی سیر، بر قابلیت آن در درمان مشکلات قلبی-عروقی متمرکز هستند. در مطالعات بالینی، مکمل‌های غذایی حاوی سیر در مبتلایان به چربی بالای خون میزان کل کلسترول را نسبتا کاهش داد؛ اما تغییر قابل ملاحظه‌ای در سطوح LDL و HDL مشاهده نشد. مطالعات به دست آمده روی مبتلایان به فشارخون بالا نیز کاهش معنادار در فشارخون سیستولی و دیاستولی مصرف‌کنندگان سیر در مقایسه با گروه کنترل را نشان داد. تحقیقات انجام شده در مورد اثربخشی سیر در مبتلایان به دیابت کمتر هستند.
گورمار (Gymnema Sylvestre): این گیاه در 2 کشور به‌طور سنتی برای درمان دیابت به کار می‌رفته است. از گذشته‌های دور چنین مرسوم بوده است که برگ‌های این گیاه را می‌جویدند. این گیاه در انسان و حیوانات اثرات هایپوگلیسمیک دارد. عصاره برگ گورمار که GS4 نامیده می‌شود در 2 مطالعه کنترل شده بر مبتلایان به دیابت نوع یک و دو مورد بررسی قرار گرفت. در هر دو مطالعه بهبود قابل‌توجه در وضعیت قندخون ناشتا و سطح A1C در دریافت‌کنندگان GS4 مشاهده شد./
منبع: Journal Of Clinical Diabetes
