اوریون (Mumps)

اوریون یک عفونت ویروسی است که در ابتدا بر غدد بناگوشی –یکی از سه جفت غده تولید کننده بزاق- که در زیر و جلوی گوش ها قرار دارد تاثیر می گذارد. این بیماری در کودکان و بزرگسالان باعث تورم یک یا دو غده بناگوشی می گردد.
امروزه با انجام واکسیناسیون اوریون درصد ابتلا به این بیماری کاهش یافته اما همچنان در برخی مناطق دیده می شود. اوریون درمان خاصی ندارد اگرچه عوارضی چون از دست دادن شنوایی همچنان خطری جدی محسوب می شود گرچه بسیار نادر است.

دلایل:

علت اوریون، ویروس اوریون است که از طریق بزاق یا ترشحات فرد آلوده وارد حلق فرد سالم شده ودر غده بزاقی بناگوشی (پاروتید) تکثیر می شود. افرادی که در برابر اوریون ایمن نشده اند با تنفس در هوایی که بیمار تنفس، عطسه یا سرفه کرده نیز می توانند مبتلا شوند. استفاده از وسایل شخصی بیمار نیز باعث سرایت ویروس می گردد.

مراقبت:

از آنجا که علت بیماری اوریون، یک ویروس است در درمان این بیماری آنتی بیوتیک ها تاثیری ندارند. خوشبختانه اغلب کودکان و بزرگسالان از یک اوریون سبک پس از گذشت تقریبا دو هفته بهبودی حاصل می کنند.
به عنوان یک قانون کلی یک هفته پس از تشخیص اوریون در شما، می توانید به محل کار یا تحصیل خود برگردید و نگرانی از نظر مسری بودن وجود ندارد.

علائم:

برخی مبتلایان به ویروس اوریون هیچ علامت و نشانه ای ندارند یا علائم آنها خفیف است. توسعه علائم معمولا دو تا سه هفته پس از آلوده شدن به ویروس شروع می شود و شامل موارد زیر است:
  • غدد متورم و دردناک در یک یا هر دو طرف صورت
  • تب
  • سردرد
  • درد عضلانی
  • ضعف و خستگی
  • از دست دادن اشتها
  • درد در هنگام جویدن یا قورت دادن
اولین و بهترین علامت اوریون، غدد بزاقی متورم است که باعث پف کردن گونه ها می گردد. درواقع اصطلاح اوریون بیان قدیمی برای توده یا برآمدگی در گونه است.
 

عوارض

بیماری اوریون باعث التهاب و تورم برخی قسمت های بدن می شود. از جمله:
  • بیضه ها
  • لوزالمعده
  • تخمدان ها و پستان
  • مغز
  • غشاء و مایع اطراف مغز و نخاع
در موارد نادر از دست دادن شنوایی و سقط جنین نیز دیده می شود.