اطلاعات بيماري

روزاسه (Rosacea)

روزاسه یک بیماری شایع پوستی است که باعث قرمز شدن صورت می گردد و اغلب با ظهور برآمدگی های کوچک، قرمز و پر از چرک همراه است. اگرچه روزاسه در هرکسی ممکن است اتفاق بیفتد اما اغلب در زنان میانسال که پوست روشن دارند، دیده می شود.
اگر روزاسه درمان نشود با گذشت زمان بدتر خواهد شد. علائم روزاسه ممکن است چند هفته تا چند ماه طول بکشد و سپس قبل از اینکه دوباره شعله ور شود، تخفیف پیدا کند. روزاسه ممکن است با آکنه که یک واکنش آلرژیک پوستی است، اشتباه گرفته شود.
درحالیکه برای روزاسه درمان قطعی وجود ندارد اما درمان های موجود می تواند بیماری را کنترل کرده و علائم را کاهش دهد. اگر در صورت خود قرمزی دائمی دارید حتما به پزشک مراجعه کنید.

دلایل:

علت روزاسه مشخص نیست، اما می تواند نتیجه ترکیب عوامل ژنتیکی و محیطی باشد. تئوری‌های مختلفی وجود عوامل باکتریال غیرمشخص یا عفونت‌های قارچی در فولیکول مو و تغییرات یائسگی را مقصر می‌دانند.
برخی عوامل ممکن است با افزایش جریان خون به سطح پوست روزاسه را تحریک یا تشدید کند. از جمله:

غذاها یا نوشیدنی های داغ
غذاهای ادویه دار
الکل
درجه حرارت بالا
نور خورشید
استرس، عصبانیت یا خجالت کشیدن
تمرین های ورزشی دشوار
حمام یا سونای داغ
کورتیکواستروئیدها مثل پردنیزون
داروهایی که باعث گشاد شدن رگ های خونی می شوند مثل برخی داروهای فشار خون

وسکولار روزاسه معمولا پس از مواجهه با آب و هوای سرد رخ می‌دهد. در پاسخ به چنین شرایطی، جریان خون در بخش سطحی پوست افزایش‌یافته و باعث اریتم و در مراحل پیشرفته‌تر تلانژکتازی پایدار می‌شود. در این دوران نیمی از بیماران درگیری چشمی(شامل کونژکتیویت خفیف، بلفاریت و نشانگان چشم خشک و در موارد شدیدتر، کراتیت و زخم قرنیه) پیدا می‌کنند. بیماران در مرحله دوم روزاسه اغلب با تلانژکتازی و پاپول‌های پایدار و پوسچول روی ضایعات قرمز رنگ مراجعه می‌کنند. ‌هایپرپلژی غدد سباسه و بافت همبندی باعث ایجاد یک بینی بزرگ، قرمز و ورم کرده (رینوفیما) می‌شود که معمولا در مردان بالای 40 سال گزارش می‌شود.

مراقبت:

اگرچه درمان قطعی برای روزاسه وجود ندارد اما درمان های موجود می توانند بیماری را کنترل کرده و علائم را تسکین دهند. اغلب مواقع این درمان ها ترکیبی از داروهای تجویزی و تغییرات خاص در سبک زندگی است.

داروها

داروهایی که در درمان روزاسه تجویز می شود شامل موارد زیر است:

آنتی بیوتیک ها: آنتی بیوتیک های مورد استفاده در روزاسه، اثر ضدالتهابی نیز دارند. آنها به شکل پماد، ژل یا لوسیون برای مالیدن روی پوست یا به شکل قرص های خوراکی هستند. قرص های آنتی بیوتیک معمولا در کوتاه مدت تاثیر بیشتری دارند اما می توانند اثرات جانبی نیز به همراه داشته باشند.
داروهای آکنه: اگر آنتی بیوتیک ها موثر واقع نشوند، پزشک ممکن است ایزوترتینوئین تجویز کند. این داروی قوی برای درمان آکنه سیستیک شدید بکار می رود اما اغلب در بیماری روزاسه نیز برای از بین بردن ضایعات شبیه به آکنه تجویز می شود. این دارو در دوران بارداری منع مصرف دارد و باعث نقایص جدی در جنین می گردد.
دوره درمان به نوع و شدت علائم بستگی دارد اما معمولا بعد از یک تا دو ماه بیمار متوجه بهبود علائم خود می گردد. چون علائم ممکن است با توقف داروها مجددا برگردد، درمان طولانی و منظم اغلب ضروری است.

جراحی

رگ های خونی بزرگ شده، قرمزی و تغییرات ناشی از رینوفیما اغلب دائمی هستند. در این موارد، روش های جراحی مثل جراحی با لیزر و الکتروسرجری (جراحی با ابزارهای برش الکتریکی) ممکن است به کاهش دیده شدن رگ های خونی، خارج کردن بافت های جمع شده اطراف بینی و بطور کلی بهتر شدن چهره بیمار، کمک کنند.

علائم:

قرمزی صورت: روزاسه معمولا باعث قرمزی پایدار در بخش مرکزی صورت می شود. رگ های کوچک خون بر روی بینی و گونه ها اغلب متورم شده و به چشم می آیند.
برآمدگی های قرمز متورم: بسیاری از کسانی که روزاسه دارند بر روی صورتشان برآمدگی هایی ظاهر می شود که شبیه به آکنه است. این برآمدگی ها گاهی محتوی چرک است. فرد ممکن است در پوست خود احساس داغی و حساسیت به لمس کند.
مشکلات چشم: در حدود نیمی از مبتلایان به روزاسه، علائمی چون خشکی چشم، تحریک و تورم، قرمزی پلک را تجربه می کنند. در برخی افراد، علائم چشمی روزاسه از علائم پوستی سبقت می گیرد.
بزرگ شدن بینی: در موارد نادر، روزاسه ممکن است باعث ضخیم شدن پوست بینی شده و به بینی شکلی پیازی دهد (رینوفیما). این حالت در مردان بیشتر از زنان دیده می شود.