آلوپسیا آرهآتا (Alopecia areata)
اسم علمی این بیماری «آلوپسیا آرهآتا» است که به آن ریزش موی سکهای هم میگویند. این اختلال در واقع یک نوع بیماری خودایمنی در بدن انسان است که بر اثر آن فولیکولهای موی شما از بین نمیروند، اما بدنتان موها را اضافی تلقی میکند و تیشه به ریشهشان میزند. متاسفانه هنوز علت اصلی این بیماری مشخص نیست اما در قدیم باور بر این بود که عفونتها عامل بروز آن هستند که امروزه این نظریه رد شده است. گذشته از این، برای اینکه درمان درستی برای بیماریتان پیدا کنید، ابتدا باید نوع آن را تشخیص دهید.
اگر ریزش موهایتان با خارش، سوزش و تورم همراه باشد، در گروه مبتلایان کچلی سکهای قرار نمیگیرید. درست است که اسم این بیماری کچلی سکهای است اما مقدار ریزش موها ربطی به اندازه سکه ندارد و همیشه محدود به میزان اولیه ریزش نمیماند. به عبارت دیگر، شاید وسعت ناحیه کچلی ابتدا کم باشد اما ممکن است بعدا گستردهتر شود و حتی تا کچلی کامل هم پیش برود که در این موارد درمان دشوارتر میشود. از سوی دیگر، کچلی سکهای فقط روی سر ظاهر نمیشود و ممکن است ابروها و مژهها را هم کچل کند. ریش و سبیل یا دیگر نقاط بدن هم از این بیماری در امان نیستند.
علائم:
در این نوع ریزش مو یک یا چند لکه طاسی به شکل دایره یا سکه و گاهی بیضیشکل بهطور ناگهانی و بیخبر در سر یا ریش ایجاد میشود؛ یعنی بیمار متوجه ریزش مو در حمام یا هنگام شانه کردن نمیشود و از آنجا که معمولا با سوزش، خارش و درد همراه نیست، از این طریق هم بهوجود آن پی نمیبرد و گاه تا مدتها از آن بیخبر میماند. گرچه این بیماری اغلب بدون علامت است ولی گاهی بیماران پیدایش لکههای جدید را از روی سوزش یا خارش یک منطقه حدس میزنند. شکل طاسی به صورت لکههای گرد یا بیضیشکل است. به همین دلیل به آن طاسی سکهایشکل یا لکهلکه میگویند. اگر ریزش مو محدود به یک یا چند لکه باشد، آن را ریزش موی سکهای محدود میگویند. گاهی ریزش مو حالت شبکهای و تورمانند دارد که از اتصال چند لکه حاصل میشود و سرانجام گاهی موهای پشت سر و دور سر به شکل نعل اسب میریزد که غالبا علامت خوبی نیست و خبر از پیشرفت بیماری میدهد.
بیشتر بخوانید: پرسش و پاسخ درباره ریزش موی سکه ای