اطلاعات بيماري

کشیدگی آرنج کودک (Nursemaid's Elbow)

بسیاری از کودکان وقتی که شما بازوی آنها را گرفته و آن ها را می چرخانید یا به جلو و عقب تاب می دهید، جیغ های شادمانه می زنند. اما آیا می دانستید که این کار می تواند منجر به یکی از شایع ترین صدمات در کودکان خردسال شود؟
این آسیب، کشیدگی آرنج نام دارد و می تواند برای کودکتان بسیار دردناک باشد.
کشیدگی آرنج به معنی خارج شدن مفصل از محل اصلی خود است.
استخوان آرنج (رادیوس) با نوارهای کشسانی به نام رباط به مفصل آرنج (هومرس) متصل است. این رباط ها با رشد کودک محکم تر و قوی تر می شوند. در کودکان خردسال و نوزادان این رباط ها هنوز سست هستند. به همین سبب آرنج به سادگی می تواند از جای خود خارج شود.
ممکن است پزشکان یا پرستاران از اصطلاحات دیگری برای کشیدگی آرنج استفاده کنند. مانند:

آرنج کشیده شده
نیمه در رفتگی سر استخوان رادیوس

دلایل:

وقتی کودک را از قسمت پایین دست یا بازویش می گیرید و بالا می آورید می تواند کشیدگی آرنج رخ دهد، مخصوصا اگر بازوی او چرخیده باشد. کشیدگی آرنج نیاز به وارد کردن نیروی زیاد ندارد. شایع ترین دلیل این عارضه صدماتی از نوع کشیدگی هستند.
در موارد زیر ممکن است کشیدگی آرنج رخ دهد:

گرفتن دست کودک برای جلوگیری از افتادن او
بلند کردن کودک از طریق گرفتن مچ یا کف دست او
کشیدن بازوی کودک از طریق گرفتن آستین لباس او
تاب دادن کودک از طریق گرفتن دست یا بازو
کشیدن ناگهانی کودک برای وادار ساختن او به تند تر راه رفتن

گاهی اوقات کشیدگی آرنج به سبب زیر رخ می دهد:

غلت خوردن کودک روی بازویش
وقتی کودک موقع زمین خوردن از دست خود استفاده می کند

چه کسانی دچار این عارضه می شوند؟

این آسیب در میان کودکان نوپا و خردسال متداول است و در کودکان بالای 5 تا 6 سال مشاهده نمی شود. این به دلیل آن است که کودک بزرگتر، استخوان هایش سخت تر و رباط هایش محکم تر و ضخیم تر شده اند. این مسئله موجب می شود آرنج در جای خود محکم بماند.
احتمال آسیب دختران کمی بیشتر از پسران است.

مراقبت:

برخی از در رفتگی ها به خودی خود جا می افتند. البته بیشتر آن ها به پزشک نیاز دارند تا استخوان ها را به جای مناسب خود برگرداند. به این عمل، جا انداختن (ریداکشن) می گویند.

دارو ها

قبل از جا انداختن استخوان ممکن است شما یا کودکتان نیاز به مصرف دارو هایی داشته باشید که درد را تسکین داده و ماهیچه ها را آرام کند.

تراپی

ممکن است شما یا کودکتان بعد از جا افتادن مفاصل به مدت چند هفته نیاز به پوشیدن اسپلینت یا اسلینگ داشته باشید. همچنین ممکن است نیاز به انجام تمرین های حرکت درمانی داشته باشید تا دامنه حرکتی و قدرتی مفصل را افزایش دهید.

عمل جراحی

در موارد زیر ممکن است نیاز به عمل جراحی باشد:

هر کدام از استخوان های جابجا شده دچار شکستگی شوند
اگر رباط پاره شود نیاز به اتصال دوباره دارد
اگر رگ ها و اعصاب آسیب ببینند نیاز به ترمیم دارند

علائم:

علائم و نشانه های بازوی در رفته شامل موارد زیر می شود:

درد شدید
تغییر شکل واضح مفصل
کودکان نوپایی که به این عارضه مبتلا هستند ممکن است تنها زمانی که آرنج آسیب دیده حرکت می کند احساس درد کنند. کودک از استفاده از بازوی آسیب دیده امتناع می کند و آن را با انحنای کمی کنار بدن خود نگه می دارد.
گاهی اوقات در رفتگی آرنج جزئی است. در این حالت کبودی و درد در محل پارگی یا کشیدگی رباط بروز می کند.

عوارض

عوارض در رفتگی آرنج به قرار زیر است:

شکستگی: نیرویی که سبب در رفتگی آرنج می شود می تواند موجب شکستگی یکی از استخوان های آرنج نیز شود.
تحت فشار قرار گرفتن اعصاب: ممکن است ندرتا اعصاب آرنج بین استخوان های جابجا شده گیر بیفتند و یا اینکه به هنگام جا انداختن مفصل تحت فشار قرار گیرند. این عارضه موجب ایجاد بی حسی در دست و بازو خواهد شد.
گیر افتادن شریان ها: ممکن است ندرتا رگ های خونی که دست و بازو را تامین می کنند بین استخوان های جابجا شده گیر بیفتند و یا اینکه به هنگام جا انداختن مفصل تحت فشار قرار گیرند. نارسایی خون به این اعضا می تواند دردهای شدید و آسیب های دائمی به بافت دست و بازو را منجر شود.
شکستگی آولشن: در برخی از در رفتگی ها، رباط کشیده شده به همراه خود، قطعه بسیار کوچکی از استخوان را از محل اتصال به سمت خود می کشد. این گونه کشیدگی در کودکان رایج تر است.
آرتروز: در رفتگی مفصل می تواند موجب بالا رفتن خطر ابتلا به آرتروز در آینده شود.