اطلاعات بيماري

دیستونی گردن (Cervical dystonia)

دیستونی گردن یا تورتیکولی اسپاسمودیک وضعیتی دردناک است که در آن ماهیچه های گردن ناخواسته منقبض شده و موجب چرخش سر به یک طرف می شوند. همچنین ممکن است موجب جهت گیری بی اراده سر به جلو یا عقب شود.
این عارضه اختلالی نادر است که در هر سنی رخ می دهد اما در افراد میانسال و زنان شایع تر است. عموما علائم تدریجا شروع می شوند سپس به مرحله ای می رسند که بدتر از آن نخواهد شد.
درمانی برای دیستونی گردن وجود ندارد و معمولا بدون درمان بهبود پیدا می کند. اما معمولا این بهبودی قطعی و پایدار نیست. تزریق سم بوتولینوم در ماهیچه های درگیر غالبا علائم و نشانه های عارضه را تخفیف می دهد. جراحی در موارد کمی پیشنهاد می شود

تشخیص:

با اینکه تست های جسمانی غالبا برای تشخیص دیستونی گردنی کافی است. اما ممکن است پزشک آزمایش های خون یا ام آر آی را پیشنهاد کند تا هر بیماری زمینه ای که موجب چنین علائم یا نشانه هایی می شود را بررسی کند.

دلایل:

در بیشتر دیستونی های گردن عامل اصلی ناشناخته است. برخی از مبتلایان دارای سابقه خانوادگی هستند. بنا بر این عامل ژنتیکی ممکن است یکی از دلایل باشد. دیستونی گردن گاهی اوقات به دلیل جراحات سر، گردن یا شانه اتفاق می افتد.

عوامل خطر

سن: با اینکه این اختلال در هر سنی رخ می دهد اما در افراد بالای سی سال شایع تر است.
جنسیت: زنان بیشتر از مردان در ابتلا به این بیماری مستعدند.
سابقه خانوادگی: اگریکی از اعضای نزدیک خانواده دچار دیستونی گردن یا دیگر دیستونی ها باشد، خطر ابتلای فرد به این عارضه بیشتر است.

مراقبت:

دارو

سم بوتولینوم، یک عامل فلج کننده است که اغلب برای صاف کردن چین و چروک صورت استفاده می شود و در دیستونی گردن مستقیما به ماهیچه گردن تزریق می شود.
بیشتر مبتلایان به دیستونی گردن با این تزریق احساس بهبودی می کنند. تزریق این سم معمولا باید هر سه چهار ماه یکبار تجدید شود.
برای بهتر شدن نتایج یا کاهش دوز و تکرار تزریق سم بوتولینوم پزشک دارو های خوراکی نیز تجویز می کند تا عضلات آرام شوند.

درمان های غیر دارویی

ترفند های حسی مثل لمس جهت مخالف صورت، پشت یا سر ممکن است موجب توقف موقتی اسپاسم شود. برای افراد مختلف ترفند های حسی متفاوتی وجود دارد اما با پیشرفت بیماری از تاثیر این ترفند ها کم می شود.
کیسه های آب گرم و ماساژ می توانند به آرام شدن عضلات گردن و شانه کمک کنند. ورزش هایی که موجب تقویت گردن و افزایش انعطاف پذیری آن می شوند بسیار موثرند.
علائم و نشانه های دیستونی گردنی در زمان استرس بیشتر می شوند. بنا براین یادگیری تکنیک های مدیریت استرس بسیار مهم است.

اعمال جراحی و اعمال دیگر

اگر درمان های با تهاجم کم تر موثر واقع نشد، پزشک از جراحی بهره می برد. این اعمال شامل موارد زیر می شوند:

تحریک عمیق مغزی: در برخی از اعمال، یک سیم نازک از طریق سوراخ ریزی در جمجمه به سمت مغز هدایت می شود. نوک سیم به قسمتی از مغز وصل می شود که حرکات را کنترل می کند. پالس های الکتریکی از طریق سیم فرستاده می شود تا سیگنال های مغزی که باعث چرخش گردن شده را مختل کند.
بریدن اعصاب: گزینه دیگر جدا کردن اعصاب حامل سیگنال های انقباض ماهیچه های درگیر است.

خود مراقبتی

ممکن است انواع شدید دیستونی گردنی فعالیت های اجتماعی فرد را دچار اختلال کند یا توانایی انجام وظایف روزمره مثلا رانندگی را محدود کند. بسیاری از مبتلایان به این عارضه دچار انزوا و افسردگی شده اند.
به خاطر داشته باشید که شما تنها نیستید. بسیاری از سازمان ها و گروه ها برای ارائه اطلاعات به شما یا حمایت از شما ایجاد شده اند.
پزشک یا بعضی از سایت ها می توانند تعدادی از گروه هایی که در منطقه شما فعال هستند را معرفی نمایند.

علائم:

انقباض عضلانی حاصل از دیستونی گردن موجب چرخش گردن به جهت های مختلف می شود:

چانه به سمت شانه
گوش به سمت شانه
چانه به سمت بالا
چانه به سمت پایین

شایع ترین چرخش های گردنی کشیده شدن چانه به سمت شانه است. برخی از افراد ترکیبی از وضعیت های ناهنجار سر را با هم دارند. ممکن است سر دچار حرکت های تند و ناگهانی نیز شود.
بسیاری از مبتلایان به دیستونی گردن دچار درد گردنی هستند که به شانه ها انتشار می یابد. این اختلال موجب سردرد می شود. در برخی افراد درد ناشی از این عارضه خسته کننده است و توانایی حرکت را از فرد می گیرد.

عوارض

در برخی از موارد انقباض ناخواسته ماهیچه ها که ناشی از دیستونی گردن است می تواند به قسمت های اطراف آن انتشار یابد. شایع ترین نقاط صورت، فک، دست و بدن است.
گاهی اوقات افراد مبتلا به این عارضه دچار مهمیز استخوانی می شوند، که ممکن است فضای داخل کانال نخاعی را تنگ کرده و موجب سوزن سوزن شدن، بی حسی یا ضعف بازو، دست پا یا کف پا شود.