سکسکه (Hiccups)

سکسکه در نتیجه انقباضات غیر ارادی دیافراگم (عضله جدا کننده سینه از شکم و عامل مهم تنفس) ایجاد می شود. هر انقباض بسته شدن ناگهانی تارهای صوتی را به دنبال دارد که علامت مشخصه آن صدای "هیک" است.
ممکن است سکسکه در اثر مصرف زیاد غذا در یک وعده، نوشیدن نوشابه های الکلی یا یک هیجان ناگهانی ایجاد شود. در برخی موارد ممکن است سکسکه نشانه ای از یک بیماری زمینه ای باشد. این عارضه در بیشتر افراد معمولا تنها چند دقیقه طول می کشد اما در موادر نادری ممکن است ماه ها ادامه داشته باشد و ممکن است منجر به سوء تغذیه و خستگی مفرط شود.
 

تشخیص:

ممکن است پزشک همراه با معاینات بدنی، معاینات عصبی نیز انجام دهد تا موارد زیر را بررسی کند:
  • تعادل و هماهنگی
  • قدرت و تون عضلانی
  • واکنش ها
  • دید و لامسه
اگر پزشک متوجه یک عارضه زمینه ای در فرد شد که عامل ایجاد سکسکه بوده است، ممکن است یک یا چند آزمایش زیر را پیشنهاد دهد:

تست های آزمایشگاهی

نمونه گیری خون برای بررسی علائم:
  • عفونت
  • دیابت
  • بیماری کلیه

عکسبرداری

این آزمایش برای بررسی ناهنجاری های آناتومیک که روی عصب واگ، عصب فرنیک یا دیافراگم اثر گذاشته است، انجام می گیرد.
  • عسکبرداری اشعه ایکس از قفسه سینه
  • سی تی اسکن
  • ام آر آی

آندوسکوپی

در این روش از یک لوله دوربین دار نازک و منعطف استفاده می کنند و آن را از گلو پایین می دهند تا مشکلات مری و نای را بررسی کنند.

دلایل:

متداول ترین دلایل شروع سکسکه که کمتر از 48 ساعت طول می کشند، عبارتند از:
  • نوشیدنی های گازدار
  • نوشیدن بیش از اندازه الکل
  • پرخوری
  • استرس های عاطفی یا هیجان ها
  • تغییرات ناگهانی دما
  • باد کردن آدامس یا مکیدن آبنبات
سکسکه هایی که بیش از 48 ساعت طول می کشند، دلایل متنوعی دارند که در گروه های زیر دسته بندی می شوند:

آسیب یا تحریک عصبی

شایع ترین علت سکسکه های طولانی آسیب یا تحریک عصب واگ یا عصب فرنیک است که به دیافراگم متصلند. عوامل چنین صدمات یا تحریک هایی عبارتند از:
  • مو یا چیز دیگری در گوش که به پرده گوش رسیده است
  • تومور، کیست یا گواتر در گردن
  • ریفلاکس معده به مری
  • گلو درد یا لارنژیت (التهاب حنجره)

اختلالات دستگاه عصبی مرکزی

وجود عفونت یا تومور در دستگاه عصبی مرکزی یا صدمه ای که در اثر ضربه به این دستگاه وارد می شود، میتواند واکنش های کنترلی بدن نسبت به سکسکه را مختل کند. مثال هایی از این قبیل به قرار زیرند:

داروها و اختلالات متابولیکی

علاوه بر این سکسکه های طولانی می توانند ناشی از:

عوامل خطر

سکسکه های طولانی در مردان بیش از زنان شایع است. دیگر عواملی که احتمال ابتلا به این عارضه را افزایش می دهند، عبارتند از:
  • مشکلات روحی و روانی: هیجان، استرس و نگرانی گاهی اوقات با مواردی از سکسکه های طولانی مدت یا کوتاه مدت همراه می شوند.
  • جراحی: برخی افراد پس از بیهوشی عمومی یا جراحی اعضای شکمی دچار سکسکه می شوند.

مراقبت:

در بیشتر موارد سکسکه بدون نیاز به درمان به خودی خود رفع می شود. اگر یک عارضه زمینه ای باعث ایجاد سکسکه شود، درمان آن عارضه سکسکه را نیز از بین می برد. درمان های زیر برای سکسکه هایی پیشنهاد می شود که بیش از دو روز به طول می انجامند:

دارو

داروهایی که برای سکسه های طولانی مصرف می شوند عبارتند از:
  • کلرپرومازین
  • متوکلوپرامید
  • باکلوفن

اعمال جراحی و دیگر عمل ها

اگر درمان هایی با تهاجم کمتر موثر واقع نشد، ممکن است پزشک با تزریق یک ماده بیهوشی عصب فرنیک را از کار انداخته و سکسکه را قطع نماید.
گزینه دیگر کاشت یک دستگاه باطری دار برای ارسال سیگنال های محرک الکتریکی به عصب واگ است. این عمل بیشتر در درمان صرع متداول است، اما برای درمان سکسکه های دائم نیز نقش موثری ایفا می کند.

سبک زندگی و مراقبت خانگی

گرچه روشی قطعی برای درمان سکسکه وجود ندارد، اما اگر دچار سکسکه ای شدید که بیش از چند دقیقه طول کشید، روش های زیر با وجود اینکه تایید شده نیستند ممکن است وضعیت شما را بهبود بخشند.
  • تنفس در پاکت کاغذی
  • غرغره با آب یخ
  • نگه داشتن نفس
  • جرعه جرعه نوشیدن آب سرد

علائم:

تنها نشانه این عارضه صدای ویژه آن است. گاهی اوقات احساس انقباض خفیف قفسه سینه، شکم یا گلو به همراه صدا تنها علامت آن است.

چه وقت به پزشک مراجعه کنیم

اگر سکسکه بیش از 48 ساعت طول کشید یا اگر آنقدر شدید بود که مزاحم خوراک، خواب یا تنفس شما شد، به پزشک مراجعه کنید.

عوارض

ممکن است سکسکه های طولانی در فعالیت های زیر اختلال ایجاد کند:
  • خوردن
  • خوابیدن
  • صحبت کردن
  • بهبود زخم پس از جراحی