دارو

توضیحات:

اين دارو در مقايسه با ضد افسردگيهاي سه حلقه اي بلوکرنوروني ضعيفي براي باز جذب سروتونين و نورآدرنالين است، در عين حال باز جذب دوپامين را نيز مهار مي کند. اثر ضد افسردگي آن ممکن است تا 4 هفته بعد از شروع درمان مشهود نباشد. اين دارو در کمک به ترک سيگار نيز کاربرد دارد. فرم خوراکي آن به صورت هيدروکلرايد است. براي به حداقل رساندن عوارضي چون بي قراري، اضطراب و بيخوابي که در مراحل شروع درمان ديده مي شود و نيز براي کاهش خطر تشنج بايستي افزايش دوز تجويزي باشد. مجموع دوز روزانه بايستي به صورت منقسم در مقدارهاي برابر تجويز شود و از ميزان حداکثر دوز تعيين شده در هر وعده و نيز ميزان دوز بتنهايي نبايد فراتر رفت. بيخوابي در شروع درمان را مي توان با حذف دوز شبانه دارو، کاهش داد. در بيماران دچار اختلال کبدي و کليوي نيز بايستي دوز را کاهش داد.

عارضه‌های جانبی:

بي قراري (آشفتگي)، اضطراب و بيخوابي اغلب در طي مراحل اوليه شروع درمان با اين دارو ديده مي شود. ديگر عوارض شايع گزارش شده شامل: تب، خشکي دهان، سردرد يا ميگرن، گيجي، تکرر ادرار، تهوع و استفراغ، يبوست، افزايش تعريق و راشهاي پوستي است. واکنش هاي ازدياد حساسيت از خارش و کهير گرفته تا موارد کمتر شايع مثل آنژيوادما، تنگي نفس و واکنش هاي آنافيلاکتيوئيد که مي توانند علائم مطرح کننده بيماري سرم باشند، رخ مي دهد. گزارشات نادري از سندرم استونس جانسون و اريتم مولتي فرم داده شده است. افزايش تعداد ضربان قلب، درد سينه، افزايش فشار خون (گاهي شديد) يا گاهي اتساع عروق و کاهش فشار خون وضعيتي، تپش قلب و سنکوپ نيز گزارش شده است. حملات جنون، گيجي، کابوس هاي شبانه، اختلال حافظه، dysguisa بي اشتهايي و کاهش وزن، گزگز شدن، وزوز گوش و اختلالات بينايي نيز گزارش شده است. تشنج (seizure) که نسبتاً وابسته به دوز است ممکن است با اين دارو رخ دهد و به خصوص در بيماران مبتلا به بي اشتهايي عصبي يا پرخوري عصبي قابل توجه است، خطر اين عارضه در بيماران با سابقه اختلالات تشنجي يا ساير عوامل مستعد کننده افزايش مي يابد شيوع کلي تشنج در بيماران دريافت کننده دوز درماني بوپروپيون 4/0-1/0 % بوده است. علائم مسموميت شامل توهم، تهوع و استفراغ، افزايش تعداد ضربان قلب، کاهش هوشياري و مرگ (بدنبال مسموميت شديد)، تشنج در يک سوم موارد رخ مي دهد. لاواژمعده وشارکول فعال ميزان جذب دارو را در صورتي که بلافاصله بعد از مسموميت خورده شود، کاهش مي دهد. درمان حمايتي است. بنزوديازپين ها براي تشنج ممکن است بکار رود. ديورز، دياليز و هموپرفوزيون به نظر نمي رسد مؤثر باشند.

منافع:

- همراه با MAO و نيز در فاصله کمتر از 2 هفته از قطع MAO نبايد داده شود. - همراه با الکل، بايستي حتي الامکان اجتناب شود چرا که آستانه تشنج را تغيير مي دهد هم چنين ساير داروهاي پايين آورنده آستانه تشنج مثل ضد افسردگيها، آنتي سايکوتيکها، ضد مالارياها، آنتي ه

دوزینگ:

در درمان افسردگي: دوز شروع با 100 ميلي گرم دو بار در روز که در صورت لزوم، حداقل بعد از سه روز به 100 ميلي گرم سه بار در روز افزايش مي يابد. در موارد شديد بيماري، در صورت عدم مشاهده بهبودي پس از گذشت چندين هفته درمان، دوز دارو ممکن است به حداکثر mg150 سه بار در روز افزايش يابد. اين دارو همچنين بصورت فرآورده آزادسازي اصلاح شده موجود است که با دوز mg150 ميلي گرم صبحگاهي يکبار در روز شروع و در صورت ضرورت حداقل بعد از سه روز به mg150 دو بار در روز افزايش مي يابد. ميزان دوز اين نوع فرآورده ممکن است به ميزان mg200 دو بار در روز هم برسد. در ترک سيگار: بوپروپيون نوع آزادسازي اصلاح شده با دوز اوليه mg150 يکبار در روز براي شش روز شروع و به mg150 دو بار در روز از روز هفتم افزايش مي يابد. در مان حدود 2-1 هفته قبل از آنکه بيمار شروع به کنار گذاشتن سيگار بکند، بايستي شروع شود تا سطح ثابت خوني بوپروپيون حاصل شود، و بطور معمول 12-7 هفته ادامه يابد. اگر هيچ گونه پيشرفت مشخص تا هفته هفتم حاصل نشود، درمان بايستي متوقف شود. استفاده از پچ هاي نيکوتيني داخل پوستي (ترانس درمال) در برخي بيماران ممکن است مورد توجه قرار گيرد اگر چه خطر افزايش فشار خون در چنين درماني را بايد در نظر داشت. در بيماران دچار اختلال خفيف تا متوسط کبدي، بايستي به دفعات کمتر تجويز شود. در سيروز کبدي شديد، در برخي مناطق مصرف آن را ممنوع دانسته ولي در برخي مناطق با دوز mg150 يک روز در ميان تجويز مي شود. در اختلال کليوي، نيز بايستي به دفعات کمتر و با دوز mg150 يک بار در روز داده شود. در درمان اختلال بيش فعالي، درمان اوليه يک محرک مرکزي است. ضد افسردگيها، در صورت عدم پاسخ مناسب و يا در صورت عدم تحمل داروهاي محرک تجويز مي شوند. مطالعات کوچک و بزرگ، تأثير آن را در بزرگسالان و کودکان نشان داده است.

نوع دارو:

فرآورده ها: قرص بوپروپيون هيدروکلرايد Extended Release