دارو

توضیحات:

ديگوكسين در درمان نارسايي احتقاني قلب و براي پيشگيري و درمان آريتمي قلبي مصرف مي‌شود.

عارضه‌های جانبی:

بي‌اشتهايي، تهوع، استفراغ، اسهال، درد شكم، اغلب با مصرف مقادير زياد دارو مشاهده شده است. اختلالات بينايي، سردرد، كسالت، خواب‌آلودگي، اغتشاش فكر، توهم، هذيان، آريتمي و بلوك قلبي با مصرف اين دارو گزارش شده است.

نکات:

1- دوره درمان بايد كامل شود و دارو هر روز در وقت معين مصرف شود. 2- اگر يك نوبت مصرف دارو فراموش شود، چنانچه پس از 12 ساعت به ياد آورده شود، به هيچ وجه آن نوبت نبايد مصرف شود و مقادير مصرف بعدي نيز دو برابر نگردد، اگر به مدت دو روز يا بيشتر مصرف دارو فراموش شود، بايد به پزشك مراجعه شود. 3- در صورت بروز هر گونه نشانه مسموميت از جمله تهوع، استفراغ، اسهال، كاهش اشتها يا آهسته شدن شديد نبض، بايد پزشك مراجعه شود. 4- از مصرف ساير داروهاي بدون دستور پزشك بايد خودداري شود. 5- مقدار مصرف ديگوكسين بايد بر اساس نياز هر بيمار تعيين گردد. اين مقدار بايد بر اساس وزن بدون چربي محاسبه شود، زيرا اين دارو در بافت چربي وارد نمي‌شود. 6- تزريق وريدي دارو بر تزريق عضلاني آن ارجحيت دارد. تزريق وريدي بايد طي حداقل 5 دقيقه صورت گيرد. تزريق عضلاني تنها در صورتي كه امكان مصرف دارو از راه خوراكي يا وريدي وجود نداشته باشد، انجام مي‌شود. 7- در صورت تغيير شكل تزريقي به شكل خوراكي دارو، تنظيم مقدار مصرف ممكن است ضروري باشد.

منافع:

مصرف همزمان كينيدين و آميودارون با ديگوكسين ممكن است موجب افزايش قابل توجه غلظت سرمي ديگوكسين شود. مصرف همزمان آمفوتريسين B با ديگوكسين ممكن است احتمال بروز مسموميت با گليكوزيدهاي قلبي ناشي از كاهش پتاسيم خون را افزايش دهد. كينين، كلروكين وهيدروكسي كلروكين در صورت مصرف همزمان با ديگوكسين، ممكن است غلظت پلاسمايي ديگوكسين را افزايش دهند. ديلتيازم، وراپاميل و احتمالاً نفيديپين در صورت مصرف همزمان با ديگوكسين، ممكن است غلظت پلاسمايي ديگوكسين را افزايش دهند. خطر بروز بلوك دهليزي-بطني و برادي كاردي با مصرف همزمان با وراپاميل افزايش مي‌يابد. در صورت مصرف همزمان استازولاميد، مدرهاي لوپ و تيازيدي با ديگوكسين، خطر بروز مسموميت با ديگوكسين ناشي از كاهش پتاسيم خون افزايش مي يابد. اثر ديگوكسين در صورت مصرف همزمان با اسپيرونولاكتون افزايش مي يابد. مصرف همزمان داروهاي مسدودكننده گيرنده بتا-آدرنرژيك همراه با ديگوكسين،ممكن است سبب تشديد اثر آهسته‌كننده هدايت گره دهليزي-بطني شود. خطر بروز آريتمي با مصرف همزمان داروهاي مقلد سمپاتيك افزايش مي‌يابد.

ممنوعیت‌ها:

این دارو در فیبریلاسیون بطنی و وجود حساسیت مفرط به دیگوکسین مصرف شود.

نوع دارو:

Oral Drop: 0.5 mg/ml Elixir: 0.05 mg/ml Tablet: 0.25 mg Injection: 0.5 mg/2ml