اطلاعات جامع داروها و بیماریها
در این بخش میتوانید اطلاعات کامل و بهروز درباره داروها، کاربردها، عوارض جانبی و نحوه مصرف آنها را پیدا کنید. همچنین، مطالب علمی و معتبر درباره بیماریهای مختلف، علائم، روشهای درمان و پیشگیری در دسترس شما قرار دارد. هدف ما ارائه اطلاعات دقیق و کاربردی است تا شما بتوانید بهترین تصمیمات را برای سلامتی خود بگیرید.
دومپریدون (Domperidone)
Domperidone يک آنتاگونيست دوپامين مي باشد با فعاليت و کاربردهاي مشابه با متوکلوپراميد و از آن به عنوان ضد تهوع در درمان کوتاه مدت تهوع و استفراغ با دلايل مختلف استفاده مي شود و جهت حالت تهوع و استفراغ مزمن همچنين براي پروفيلاکسي روتين استفراغ بعد از عمل جراحي مناسب به نظر نمي رسد. از Domperidone هم چنين به خاطر عملکرد پروکينتيک آن در ديس پپسي استفاده مي شود هم چنين در گاستروپارزي ديابتي و همراه با پاراستامول در درمان علامتي ميگرن کاربرد دارد. در درمان تهوع و استفراغ domperidone به صورت خوراکي با دوز 10 تا 20 ميلي گرم و 3 يا 4 بار در روز تا حداکثر 80 ميلي گرم تجويز مي شود و يا به صورت مقعدي با دوز 60 ميلي گرم، 2 بار در روز داده مي شود. در کودکان دوز 250 تا 500 ميکروگرم بازاي هر کيلوگرم به صورت خوراکي و 3 يا 4 بار در روز داده مي شود که حداکثر دوز تجويز شده mg/kg4/2 مي باشد و نبايد از mg 80 در روز تجاوز کرد. در مورد کودکان بيش از kg15 دوز مقعدي mg30 ، 2 بار در روز را مي توان جايگزين کرد.
افزايش غلظت پلاسمايي پرولاکتين که منجر به گالاکتوره يا ژنيکوماستي مي گردد. کاهش ميل جنسي و راش هاي پوستي و ديگر واکنش هاي آلرژيک نيز رخ مي دهند. اين دارو از سد خوني مغزي به سهولت عبور نمي کند و عوارض مرکزي آن مثل واکنش هاي خارج هرمي و خواب آلودگي کمتر از متوکلوپراميد رخ مي دهند هر چند که گزارش هايي از واکنش هاي ديستونيک موجود مي باشد. فرم تزريقي دارو باعث تشنج، آريتمي و ايست قلبي مي شود و مرگ ومير باعث کاهش نحوه تجويز از اين راه شده است. پيشگيري: در مورد مصرف مزمن يا پروفيلاکسي روتين حالت تهوع و استفراغ بعد از عمل جراحي Domperidone توصيه نمي شود و در مصرف داخل وريدي به خاطر خطر وجود آريتمي ها به خصوص در افراد مستعد آريتمي و هايپوکالمي، بايد با احتياطات زيادي به عمل آيد.
همانند ديگر آنتاگونسيت هاي دوپامين بر ضد اثر هيپوپرولاکتينمي داروهايي مثل bromocriptine عمل مي کند. به علاوه آثار پروکينتيک اين دارو مي تواند ميزان جذب بعضي داروها را تغيير دهد. آنالژزيک هاي اوپوئيدي و آنتي موسکارين ها مي توانند بر خلاف اثر پروکينتيک اين دارو عمل کنند.