دارو

توضیحات:

اين دارو براي درمان اضطراري واکنش‌هاي حاد آلرژيک، آنافيلاکسي، آنژيوادم، درمان با بي حس کننده ‌هاي موضعي، پيرياپيسم، خونريزي لثه و احياي قلبي- عروقي مصرف مي شود.

عارضه‌های جانبی:

اضطراب، لرزش، تاکي‌کاردي، آريتمي، احساس سرما در انتها‌ها، زيادي فشار خون و خيز ريوي، تهوع، استفراغ، تعريق، ضعف و سرگيجه با مصرف اين دارو گزارش شده است.

نکات:

1- اين دارو در موارد اظطراري براي درمان واکنش هاي آلرژيک بايد بلافاصله مصرف شود. 2- محلول تزريقي اپي‌نفرين با غلظت mg/ml1، قبل از تزريق داخل قلبي يا وريدي بايد رقيق شود. براي اين منظور 5/0 ميلي ليتر از محلول اپي نفرين بايد با محلول تزريقي کلرور سديم به حجم 10 ميلي ليتر رسانده شود. 3- اپي‌نفرين مي‌تواند توسط خود بيماري که سابقه شوک آنافيلاکتيک را دارد ( به محض بروز علايم ) تزريق گردد.

منافع:

مصرف همزمان هالوتان با اپي نفرين ممکن است خطر بروز آريتمي شديد بطني را افزايش دهد. انفلوران يا ايزوفلوران نيز ممکن است عضله قلب را به اثرات مقلد سمپاتيک اپي نفرين حساس نمايد. مصرف همزمان اپي‌نفرين با داروهاي ضد افسردگي سه حلقه‌اي، ممکن استاثرات قلبي – عروقي اپي‌نفرين را تشديد کند که احتمالاً منجر به بروز آريتمي، تاکي‌کاردي يا زيادي شديد فشار خون و دماي بدن مي‌شود. مصرف همزمان داروهاي مسدود کننده گيرنده بتا- آدرنرژيک با اپي‌نفرين، ممکن است به مهار اثرات درماني هر دو منجر شود. مصرف همزمان ديگوکسين با اپي‌نفرين ممکن است خطر بروز آريتمي قلبي را افزايش دهد. مصرف همزمان ارگوتامين با اپي‌نفرين ممکن است منجر به افزايش اثر تنگ کننده عروق شود. همچنين ممکن است باعث ايجاد ايسکمي عروق محيطي و گانگرن شده و اثر بالا برنده فشار خون اپي‌نفرين را نيز تشديد نمايد. مصرف همزمان آن با انسولين ممکن است منجر به کاهش اثر انسولين به دليل افزايش گلوکز خون شود. مصرف همزمان اپي‌نفرين‌ با گوآنادرل يا گوانتيدين مکن است اثر بالا برنده فشار خون اپي‌نفرين را تشديد نمايد.

دوزینگ:

بزرگسالان : به عنوان گشاده کننده نايژه، ابتدا 5/0- 2/0 ميلي‌گرم تزريق زير جلدي مي شود که اين مقدار هر 20 دقيقه تا 4 ساعت بر حسب نياز بيمار تکرار مي‌شود. در آنافيلاکسي، ابتدا مقدار 5/0-3/0 ميلي‌گرم تزريق عضلاني يا زير جلدي مي شود که اين مقدار هر 20-10 دقيقه ( تا سه بار ) بر حسب نياز بيمار تکرار مي شود. به عنوان تنگ کننده عروق در شوک آنافيلاکتيک، ابتدا مقدار 5/0 ميلي‌گرم تزريق عضلاني يا زير جلدي مي‌شود و پس از آن 05/0 – 025/0 ميلي‌گرم هر 15-5 دقيقه بر حسب نياز بيمار تزريق وريدي مي شود. به عنوان محرک قلبي نيز مقدار 1-1/0 ميلي‌گرم داخل قلب يا وريد تزريق مي‌گردد که اين مقدار در صورت نياز، هر 5 دقيقه تکرار مي شود. براي احياء قلبي 1 ميلي‌گرم به صورت قطره قطره تجويز مي گردد. کودکان: به عنوان گشاد کننده نايژه در دمان آنافيلاکسي، مقدار mg/kg0/01 تا حداکثر 3/0 ميلي‌گرم براي هر نوبت تزريق زير جلدي مي‌گرددکه اين مقدار بر حسب نياز هر 15 دقيقه براي دو نوبت و سپس هر 4 ساعت تکرار مي‌شود. به عنوان تنگ کننده عروق در شوک آنافيلاکتيک، ابتدا مقدار 3/0 ميلي‌گرم عضلاني يا وريدي تزريق مي گردد که اين مقدار در صورت نياز هر 15 دقيقه براي 3 يا 4 نوبت تکرار مي شود. به عنوان محرک قلبي نيز mg/kg0/01 – 0/005 داخل عضله قلب يا به صورت وريدي تزريق مي گردد.

نوع دارو:

Injection ( As Acid Tartrate ) : 1mg/ml