دارو

توضیحات:

ايزوفلوران به عنوان بيهوش كننده براي القاء و ادامه بيهوشي مصرف مي‌شود.

عارضه‌های جانبی:

تضعيف پيشرونده تنفس، آفت فشار خون و شل شدن عضله صاف رحم از عوارض مهم دارو مي‌باشند.

نکات:

1. ايزوفلوران عملكرد قلب را در بزرگسالان تضعيف نمي‌كند، ولي فشار خون را به دليل انبساط عروق محيطي كاهش مي‌دهد. 2. در صورت مصرف ايزوفلوران براي ادامه بيهوشي، توصيه مي‌شود غلظت آن به كندي افزايش يابد. 3. تا 24 ساعت پس از بيهوشي، هنگام رانندگي يا كار با ماشين آلاتي كه نياز به هوشياري دارند، بايد احتياط نمود. 4. تا 24 ساعت پس از بيهوشي، از مصرف فرآورده‌هاي حاوي الكل يا ساير داروهاي مضعف CNS بايد خودداري نمود.

منافع:

مصرف همزمان اين دارو با آمينو گليكوزيد‌ها و عوامل مهار‌كننده عصبي – عضلاني، موجب تشدسد شل شدن عضلات مي‌گردد تجويز توام با تركيبات تقويت كننده سيستم دوپاميني ‌مثل لوودوپا و كاتكل‌آمين‌ها (دوپامين‌، اپي نفرين. نوارپي نفرين) موجب بروز آريتمي مي‌گردد. مصرف توام فني‌توئين با ايزوفلوران ممكن است باعث افزايش سميت كبدي ناشي از دارو شود. مصرف همزمان ايزوفلوران با خون حاوي تركيبات ضد انعقادي سيترات و پلي ميكسين‌ها توصيه نمي‌شود، زيرا احتمال بروز انسداد عصبي – عضلاني‌ افزايش مي‌يابد.

ممنوعیت‌ها:

در صورت وجود هیپرترمی بدخیم یا سابقه ابتلاء به آن یا درافراد مستعد نباید مصرف شود.

دوزینگ:

بزرگسالان: براي القاء بيهوشي 3-5/0% و به عنوان ادامه دهنده بيهوشي 5/3-1% تجويز مي‌شود. كودكان: مقدار مصرف در كودكان بايد براي هر فرد به‌ طور جداگانه‌تعيين شود.

نوع دارو:

For Inhalation: (100 ml)