دارو

توضیحات:

مت فورمين در درمان ديابت غير وابسته به انسولين بكار مي رود. اين دارو بويژه براي درمان بيماران ديابتي غير وابسته به انسولين كه به رژيم غذايي پاسخ نداده اند و همچنين در بيماراني كه اضافه وزن دارند، به كار مي رود.

عارضه‌های جانبی:

مهمترين عوارض جانبي ناشي از مت فورين بي اشتهايي، تهوع، استفراغ، اسهال( معمولاً زودگذر)، اسيد لاكتيك( قطع درمان لازم مي باشد) و كاهش جذب ويتامين B12 مي باشند.

نکات:

1. مصرف مت فورين بايد به مدت 2 روز قبل از جراحي يا استفاده از مواد حاجب براي آزمايشات پزشكي قطع شود. 2. در صورت بروز علائم اسيدوز لاكتيك( اسهال، درد و كرامپ هاي عضلاني، تنفس كوتاه و سريع، خستگي، ضعف و خواب آلودگي) و يا استفراغ سريعاً به پزشك مراجعه شود.

منافع:

سايمتيدين، آميلورايد، بلوك كننده هاي كانال كلسيم، ديگوكسين، مرفين، پروكائين آميد، كينين، رانيتيدين، تريامترن، تري متوپريم و وانكومايسين كه توسط انتقال توبولار كليوي دفع مي شوند، ‌غلظت پلاسمايي مت فورمين را افزايش داده و با كليرانس كليوي آن تداخل مي كنند.

ممنوعیت‌ها:

دارو در مواردی مانند بیماری های کبدی و کلیوی، بیماری های قلبی، استعداد ابتلا به اسیدوز لاکتیک، عفونت شدید، سوختگی شدید، جراحی، تروما، دهیدراتاسیون، اغمای دیابتی و کتواسیدوز نباید مصرف شود.

دوزینگ:

دارو به ميزان 500 ميلي گرم هر 8 ساعت يا 850 ميلي گرم هر 12 ساعت همراه يا بعد از غذا مصرف مي شود. حداكثر مقدار مصرف g/day3-2 در مقادير منقسم مي باشد.

نوع دارو:

Tablet:500 mg F.C. Tablets: 500 mg