اطلاعات جامع داروها و بیماریها
در این بخش میتوانید اطلاعات کامل و بهروز درباره داروها، کاربردها، عوارض جانبی و نحوه مصرف آنها را پیدا کنید. همچنین، مطالب علمی و معتبر درباره بیماریهای مختلف، علائم، روشهای درمان و پیشگیری در دسترس شما قرار دارد. هدف ما ارائه اطلاعات دقیق و کاربردی است تا شما بتوانید بهترین تصمیمات را برای سلامتی خود بگیرید.
اکسیتوسین (Oxytocin)
اكسي توسين به منظور القاء با تشديد انقباضات رحمي در هنگام زايمان، جلوگيري و درمان خونريزي پس از زايمان، درمان سقط ناقص و سقط هاي درماني، كاهش خروج شير، تشخيص ديسترس جنيني و تشخيص عدم كفايت رحمي – جفتي به كار مي رود.
اسپاسم رحم، افزايش تحريك پذير رحم( كه معمولاً با مقادير بالا صورت مي گيرد و ممكن است سبب اختلالات جنيني به صورت خفگي، مرگ، افزايش تونيسيته، انقباضات تتانيك، آسيب بافتي يا پارگي رحم شود)، مسموميت با آب و كاهش سديم خون ناشي از مصرف مقادير بالا تهوع،استفراغ، آريتمي، بثورات جلدي و واكنشهاي آنافيلاكتيك از عوارض جانبي دارو مي باشد.
1. با كنترل دقيق ضربان قلب جنين و فعاليت رحم، مقدار دارو را مطابق با نياز هر فرد مي توان تنظيم نمود. در صورت مشاهده افزايش فعاليت رحم يا اختلالات جنيني، دارو بايد قطع شود. 2. از تزريق سريع داخل وريدي دارو بايد اجتناب شود. 3. تجويز طولاني مدت مقادير زياد دارو همراه با تزريق داخل وريدي حجم زيادي از مايعات ، ممكن است سبب مسموميت با آب و كاهش سديم خون شود. بنابراين بايد از رقيق كننده هاي حاوي الكتروليت استفاده نموده و غلظت اكسي توسين را زياد و مصرف مايعات را محدود نمود. 4. در صورت مصرف همزمان ساير داروهاي اكسي توسيك، تا زمان كاهش اثرات آنها، اكسي توسين تجويز نشود.
مصرف همزمان دارو با اكسي توسين هاي ديگر با افزايش كشش رحم، ممكن است سبب پارگي رحم يا دهانه رحم شود، خصوصاً اگردهانه رحم اتساع پيدا نكرده باشد.
در صورت وجود انقباضات هیپرتونیک رحم، انسداد مکانیکی برای زایمان، مشکلات جنینی، شرایطی که زایمان از طریق واژن نباید صورت بگیرد، مقاومت رحم به اکسی توسین، پره اکلامپسی شدید یا بیماری قلبی- عروقی شدید و نارسایی کلیوی، در زنان با سن بیش از 35 سال و زنان با سابقه جراحی سزارین، نباید مصرف شود.
به منظور القاء زايمان milliunits/min 4-1، از طريق انفوزيون داخل وريدي تجويز مي شود. كه به تدريج با فواصل بيش از 20 دقيقه افزايش مي يابد تا الگوي زايمان به حالت طبيعي نزديك شود. حداكثر سرعت انفوزيون milliunits/min 20 مي باشد و نبايد بيش از u/day 5 مصرف شود. در جراحي سزارين، 5 واحد از دارو فوراً پس از زايمان، 5 واحد پس از خروج جفت از طريق تزريق آهسته داخل وريدي تجويز مي شود. در موارد حاد براي كنترل خونريزي رحم از انفوزيون داخل وريدي 20-5 واحد در 500 ميلي ليتر رقيق كننده غير هيدراته با سرعت مناسب استفاده مي شود. در سقط ناقص، سقط اجباري و فراموش شده، 5 واحد از طريق تزريق آهسته داخل وريدي تجويز مي شود كه در صورت لزوم يا انفوزيون وريدي با سرعت milliunits/min20 يا بيشتر ادامه مي يابد.
Injection: 5 u/ml Injection: 10 u/ml