دارو

توضیحات:

پروستاگلندين E1 a) اختلالات نعوظ ناشي از علل عروقي، رواني و يا مختلط: b) اختلالات نعوظ ناشي از علل نورولوژيک خالص (شامل آسيب نخاعي) c) درمان موقت باز نگهداشتن مجراي شرياني در نوزادان با بيماري قلبي مادرزادي قبل از انجام عمل جراحي

عارضه‌های جانبی:

از مصرف اين دارو در نوزادان با سندروم ديسترس تنفسي بايد اجتناب کرد.

منافع:

a) مصرف همزمان اين دارو با داروهاي ضد انعقاد خون ممکن است سبب افزايش ريسک خونريزي در سايت تزريق اينتراکاورنوزال شود. b) مصرف همزمان اين دارو با سيکلوسپورين ممکن است سبب کاهش سطح خوني سيکلوسپورين شود.

دوزینگ:

a) اختلالات نعوظ ناشي از علل عروقي، رواني و يا مختلط: دوزاژ به شدت فردي است. دوز اوليه 2.5mcg از راه اينتراکاورنوزال ( intracavernous)مي باشد. مي توا دوز را تا ميزان 5-10mcg به منظور ايجاد نعوظ مناسب براي مقاربت (اين نعوظ نبايد بيشتر از 1 ساعت طول بکشد) افزايش داد. تا بر طرف شدن کامل نعوظ بيمار بايد در مطب پزشک بماند. در صورت ايجاد پاسخ دوز نبايد تا 24 ساعت بعد تکرار شود. b) اختلالات نعوظ ناشي از علل نورولوژيک خالص (شامل آسيب نخاعي): دوز اوليه 1.25mcg مي باشد. در صورتي که دوز اوليه موثر نبود افزايش دوز تا ميزان 2.5mcg در طول 1 ساعت مجاز است. مي توا دوز را تا ميزان 5mcg به منظور ايجاد نعوظ مناسب براي مقاربت (اين نعوظ نبايد بيشتر از 1 ساعت طول بکشد) افزايش داد. تا بر طرف شدن کامل نعوظ بيمار بايد در مطب پزشک بماند. در صورت ايجاد پاسخ دوز نبايد تا 24 ساعت بعد تکرار شود. c) درمان موقت باز نگهداشتن مجراي شرياني در نوزادان با بيماري قلبي مادرزادي قبل از انجام عمل جراحي: ابتدا دارو لز طريق انفوزيون وريدي با دوز اوليه 50-100ng/kg در دقيقه تجويز مي شود. بعد از بروز پاسخ مناسب بايد دوز دارو را به حداقل ممکن کاهش داد. دوز ممکن است تا ميزان 400ng/kg در دقيقه افزايش يابد.