اطلاعات جامع داروها و بیماری‌ها

 

در این بخش می‌توانید اطلاعات کامل و به‌روز درباره داروها، کاربردها، عوارض جانبی و نحوه مصرف آن‌ها را پیدا کنید. همچنین، مطالب علمی و معتبر درباره بیماری‌های مختلف، علائم، روش‌های درمان و پیشگیری در دسترس شما قرار دارد. هدف ما ارائه اطلاعات دقیق و کاربردی است تا شما بتوانید بهترین تصمیمات را برای سلامتی خود بگیرید.

پروپافنون هیدروکلراید (Propafenone Hydrochloride)

توضیحاتتوضیحات:

پروپافنون در آريتمي‌هاي بطني و فوق بطني (فلوتر يا فيبريلاسيون گهگير دهليزي) استفاده مي‌شود.

عارضه‌های جانبیعارضه‌های جانبی:

يبوست، تاري ديد، خشكي دهان، گيجي، تهوع، استفراغ، خستگي، مزه فلزي و تلخ، اسهال، سردرد، واكنش‌هاي آلرژيك پوستي، افت فشار خون وضعيتي، كاهش ضربان قلب، بلوك سينوسي-دهليزي، بطني و داخل بطني و اثرات آريتمي‌زايي از عوارض جانبي دارو هستند.

نکاتنکات:

1- از آنجا كه مصرف توأم پروپافنون با ديگوكسين موجب افزايش غلظت پلاسمايي ديگوكسين مي‌گردد، بايد در صورت مصرف همزمان اين دو، مقدار مصرف ديگوكسين را كاهش داد. 2- اين دارو بايد پس از غذا مصرف شود. 3- در موقع تجويز، اين دارو، ECG و فشار خون بيمار بايد كنترل شود. 4- اگر با تحويز اين دارو فاصله QRS بيشتر از 20% افزايش يابد، بايد مقدار مصرف دارو كاهش يافته يا مصرف آن متوقف شود تا اين كه ECG به حد طبيعي برگردد. 5- دوره درمان با اين دارو بايد كامل شود اين دارو نبايد كمتر يا بيشتر از مقدار توصيه شده مصرف شود. 6- در صورت فراموش شدن يك نوبت مصرف دارو، در صورت به ياد آوردن طي 4 ساعت،آن نوبت بايد مصرف شود. ولي اگر تقريباً زمان مصرف نوبت بعدي فرا رسيده باشد از مصرف آن نوبت خودداري نموده و مقدار مصرف بعدي نيز نبايد دو برابر گردد. 7- در صورت نياز به هر گونه عمل جراحي يا درمان اضطراري بايد احتياط نمود.

منافعمنافع:

سايمتيدين و كيندين غلظت پلاسمايي اين دارو را افزايش مي‌دهند. مصرف همزمان پروپافنون يا ساير داروهاي ضدآريتمي تضعيف قلب را افزايش مي‌دهد. ريفامپين با كاهش غلظت پلاسمايي پروپافنون موجب افزايش اثرات آن مي‌گردد. مصرف توأم پروپافنون با داروهاي ضدافسردگي سه حلقه‌اي، خطر بروز آريتمي را افزايش مي‌دهد. مصرف همزمان پروپافنون با ترفنادين خطر آريتمي بطني را افزايش مي‌دهد. پروپافنون موجب افزايش غلظت پلاسمايي پروپرانولول، ديگوكسين و تئوفيلين مي‌شود. پروپافنون با افزايش غلظت پلاسمايي وارفارين موجب افزايش اثرات آن مي‌گردد.

ممنوعیت‌هاممنوعیت‌ها:

در نارسایی احتقانی (کنترل نشده)‌قلب، شوک کاردیوژنیک‌(مگر این که ناشی از آریتمی باشد)، برادی کاردی شدید، اختلالات الکترولیتی کنترل نشده، بیماری انسدادی شدید راه‌های هوایی، کاهش شدید فشار خون، میاستنی گراو، نقص عملکرد گره سینوسی-دهلیزی، اختلالات بافت هدایتی-دهلیزی، بلوک گره دهلیزی-بطنی درجه دو یا بیشتر و بلوک شاخه‌های هیس نباید مصرف شود.

دوزینگدوزینگ:

در ابتدا 50 ميلي‌گرم 3 بار در روز مصرف مي‌شود. در صورت نياز با فاصله‌هاي حداقل 3 روز، مقدار مصرف به 300 ميلي‌گرم 2 بار در روز افزايش مي‌يابد. حداكثر مقدار مصرف 300 ميلي‌گرم 3 بار در روز مي‌باشد. در بيماران با وزن كمتر از 70 كيلوگرم مقدار دارو بايد كاهش يابد.

نوع دارونوع دارو:

Film Coated Tablet: 150mg, 300mg