دارو

توضیحات:

سوكسينيل كولين به عنوان كمك بيهوشي براي شل كردن عضلات و تسهيل كنترل بيمار طي تنفس مصنوعي از طريق مكانيكي مصرف مي شود. همراه با مسدود كننده هاي عصبي غير دپولاريزان با اثر مستقيم نسبتاً كوتاه براي لوله گذاري داخل ناي مصرف مي شود. انفوزيون مداوم آن در جراحي هاي كوتاه مدت كه شل شدن عضلات ضرورت دارد استفاده مي شود. در كاهش شدت انقباضات عضلاني ناشي از حملات تشنجي (الكتريكي يا فارماكولوژيكي يا واكنش هاي سمي به ديگر داروها) نيز به كار مي رود.

عارضه‌های جانبی:

برادي كاردي، آريتمي قلبي، گلوكوم، تاكيكاردي، سفتي و درد عضلات بعد از جراحي ، هيپرترمي بدخيم و افزايش ترشح بزاق از عوارض نسبتاً شايع و مهم دارو مي باشند.

نکات:

1. در كودكان به خصوص به اثرات ميوگلوبينمي، ميوگلوبينوري و قلبي دارو حساسترند. مصرف مقادير كمبود توبوكورارين قبل از سوكسينيل كولين، شيوع ميوگلوبينمي را كاهش مي دهد. همچنين با تكرار مصرف در صورت بروز، عوارض قلبي ذكر شده ناشي از تحريك واگ با تيوپنتال سديم و آتروپين مهار مي شود. بعد از اين اثرات تاكي كاردي و افزايش فشار خون ممكن است ديده شود. 2. تقويت اثر بيهوش كننده هاي استنشاقي هيدروكربنه توسط سوكسينيل كولين كمتر از مسدودكننده هاي عصبي-عضلاني غير دپولاريزان است. 3. طول و شدت دارو در هيپرترمي و هيپوترمي افزايش مي يابد. 4. مقدار تست 10 ميلي گرم براي تعيين حساسيت بيمار و زمان بازيابي به كار مي رود. در بيماراني كه ميزان فعاليت آنزيم پسودو كولين استراز در آنها كم است، به دليل حساسيت غير معمول به اثرات سوكسينيل كولين ممكن است به كاهش مقدار مصرف دارو نياز باشد در اين مورد مقدار تست 10-5 ميلي گرم مي باشد. 5. براي كاهش فاسيكوله شدن عضلات، مقدار كمي از داروي غير دپولاريزان، ممكن است قبل از مصرف سوكسينيل كولين، به كار مي رود. 6. دارو اثر شناخته شده اي روي هوشياري يا آستانه درد ندارد، لذا در جراحي بايد مقدار كافي از داروي بي هوشي به كار رود.

منافع:

مصرف همزمان دارو با آمينوگليكوزيدها، بي حس كننده هاي موضعي تزريقي، كاپرئومايسين، خون سيتراته، كليندامايسين، لينكومايسين، پلي ميكسين ها مهاركننده هاي كولين استراز، حشره كش هايي كه سميت عصبي دارند، گليكوزيدهاي ديژيتالي، پروكائين آميد، كينيدين و فيزوستيگمين باعث تشديد و يا طولاني شدن اثرات و عوارض سوكسينل كولين مي شود.

دوزینگ:

بزرگسالان : در جراحي كوتاه مدت، ابتدا مقدار mg/kg1/1-0/6 به صورت وريدي تزريق مي شود. در صورت نياز به تكرار مصرف دارو، مقدار آن بايد با توجه به پاسخ بيمار به مقدار اوليه تعيين شود. به صورت عضلاني mg/kg 4-3 تزريق مي شود. و ميزان تا مقدار مصرف از 150 ميلي گرم بيشتر شود. در جراحي طولاني مدت، ابتدا مقدار mg/kg 1/1-0/6 به صورت وريدي تزريق مي شود. مقدار مصرف بعدي براي هر فرد جداگانه و با توجه به نياز به ميزان تداوم شل شدن عضلات تعيين مي شود. تجويز مقادير مصرف به صورت منقسم، به دليل امكان بروز مقاومت و آپنه مداوم توصيه نمي شود. در اعمال جراحي طولاني به كار بردن انفوزيون مداوم بهتر است. انفوزيون وريدي به صورت محلول 2/0-1/0 درصد در دكستروز 5 درصد يا سديم كلرايد تزريقي و ساير رقيق كننده هاي مناسب و به ميزان mg/min 10-0/5 بر اساس پاسخ بيمار و شل شدن عضله، به مدت يك ساعت تجويز مي شود. در مصرف دارو به صورت انفوزيون، پيگيري دقيق كار عصبي-عضلاني، با استفاده از تحريك كننده اعصاب محيطي، براي جلوگيري از مصرف مقادير زياد و تعيين ميزان انسداد داروي غير دپولاريزان، توصيه مي شود. در درمان با الكتروليت شوك مقدار30-10 ميلي گرم تقريباً يك دقيقه قبل از شوك، تزريق وريدي يا حداكثر mg/kg 2/5(مقدار مصرف تام از 150 ميلي گرم نبايد بيشتر شود)تزريق عضلاني مي شود. بزرگسالان : براي لوله گذاري داخل ناي حداكثر تا mg/kg 2/5(مقدار مصرف تام از 150 ميلي گرم نبايد بيشتر شود)تزريق عضلاني مي شود. كودكان :براي لوله گذاري داخل ناي حداكثر تا mg/kg 2/5(مقدار مصرف تام از 150 ميلي گرم نبايد بيشتر شود)تزريق عضلاني و يا mg/kg 2-1 تزريق وريدي مي شود. در صورت نياز به تكرار مصرف دارو، مقدار مصرف بايد با توجه به پاسخ بيمار به مقدار مصرف اوليه، تعيين شود. به نظر مي رسد كه انفوزيون مداوم وريدي دارو در كودكان و نوزادان باعث هيپرترمي بدخيم شود.

نوع دارو:

For Injection:100 mg For Injection : 500mg For Injection : 1000mg Injection:10 ml(10mg/ml) 2,5ml (50 mg/ml)