دارو

توضیحات:

اين بيماري در پيشگيري از دفع ازت يا درمان تعادل منفي آن (در مواردي كه تغذيه از نوع خوراكي مقدور نباشد ،در اختلال جذب معده اي- روده اي پروتئين و در موارد نياز شديد به پروتئين) و از راه وريد مركزي همراه با دكستروز هيپرتونيك در بيماران مبتلا به فقر غذايي شديد يا در موارد نياز دراز مدت به تغذيه تزريقي به كار مي رود.

عارضه‌های جانبی:

فلبيت و ترومبوز ممكن در محل تزريق يا در طول رگ پيش آيد. تهوع، تب و برافروختگي پوست و بندرت سرگيجه، عرق مفرط ، بثورات پاپولار، اسيدوز و آلكالوز متابوليك، كمي فسفات و كلسيم خون، پوكي استخوان، وجود گلوكز در ادرار، ديورز اسموتيك، از دست رفتن آب بدن، زيادي حجم خون، كمي واجهشي قند خون، كمي يا زيادي ويتامين ها و زيادي آمونياك خون و عدم تعادل الكتروليت با مصرف اين فراورده گزارش شده است.

نکات:

به منظور تزريق در وريد محيطي، محلول آمينواسيد را بايد با محلول رقيق دكستروز(5 يا 10 درصد) مخلوط نمود و همراه امولسيون چربي به كار برد.

منافع:

مصرف همزمان اين فراورده با تتراسيكلين، باعث كاهش اثر آمينواسيد مي شود. اين دارو را نبايد بطور همزمان و همراه با خون انفوزيون نمود.

ممنوعیت‌ها:

این فراورده در بیماران مبتلا به نارسایی شدید کلیوی ، امراض شدید کبدی، آنسفالوپاتی یا اغمای کبدی و زیادی آمونیاک خون نباید مصرف شود.

دوزینگ:

به منظور حفظ پروتئين g/kg/day1/7-1 همراه با الكتروليت ها از راه وريد محيطي تزريق مي گردد. در صورت نياز به تزرريق در وريد مركزي? معمولاً نيم ليتر از محلول آمينواسيد و نيم ليتر محلول تزريقي دكستروز 50 درصد با لكتروليت ها و ويتامين ها در مدت 8 ساعت تجويز مي شود. سرعت انفوزين وريدي حدود ml/min 2 مي باشد.