اطلاعات جامع داروها و بیماری‌ها

 

در این بخش می‌توانید اطلاعات کامل و به‌روز درباره داروها، کاربردها، عوارض جانبی و نحوه مصرف آن‌ها را پیدا کنید. همچنین، مطالب علمی و معتبر درباره بیماری‌های مختلف، علائم، روش‌های درمان و پیشگیری در دسترس شما قرار دارد. هدف ما ارائه اطلاعات دقیق و کاربردی است تا شما بتوانید بهترین تصمیمات را برای سلامتی خود بگیرید.

تتراکوزاکتاید (Tetracosactide)

توضیحاتتوضیحات:

داروي تتراکوزاکتايد يك پلي‌پيتيد صناعي با خصوصيات مشابه با كورتيكوتروپين مي‌باشد. و جهت تشخيص و ارزيابي نارسايي آدرنوكورتيكال كاربرد دارد. اگرچه اين دارو همانند كورتيكوتروپين كاربرد درماني در اكثر حالات درمان با كورتيكواستروئيد سيستميك داشته است اما هم اكنون كاربردهاي نادري در اين چنين موارد دارا مي‌باشد. تتراکوزاکتايد معمولاً به فرم استات مصرف مي‌شود اگرچه اغلب دوزها براساس خود تتراکوزاکتايد بيان مي‌شوند. جهت اهداف تشخيصي فرم استات دارو به صورت داخل عضلاني يا داخل وريدي در تزريق اول مصرف مي‌شود و اگر نتايج ناسازگار بودند فرم داخل عضلاني به صورت يك تزريق depot با فعاليت طولاني مدت استفاده مي‌شود. در صورت مشاهده يك افزايش در غلظت‌هاي كورتيزول به ميزان حداقل 200 تانومول/ ليتر (70 ميكروگرم/ ليتر) متعاقب تجويز 250 ميكروگرم Tetracosactide مي‌توان عملكرد آدرنوكورتيكال را طبيعي دانست. دوز داخل وريدي در مورد كودكان 250 ميكروگرم/ 73/1مترمربع مي‌باشد. در صورت هم‌خواني نتايج اين تست فرآورده depot طولاني‌ اثر را مي‌توان تجويز نمود و دوز بالغين 1 ميلي‌گرم از فرم استات دارو به طريق داخل عضلاني تجويز مي‌شود. جهت اهداف درماني فرم استات دارو به طريق تزريق داخل عضلاني فرم depot طولاني اثر دارو تجويز مي‌شود. دوز معمول آغازين يك‌ ميلي‌گرم در روز مي‌باشد (و يا يك ميلي‌گرم هر 12 ساعت در موارد حاد) و بعد از كنترل علايم حاد دوز تجويزي به 5/0 الي يك mg هر 2 يا 3 روز و يا 1 ميلي گرم هر هفته كاهش مي‌يابد. در مورد كودكان 3 تا 5 سال دوز250 تا 500 ميكروگرم در روز به طريق داخل عضلاني براي آغاز تجويز مي‌شود و سپس هر 2 تا 8 روز همين دوز به عنوان دوز نگهدارنده تجويز مي‌گردد. يك دوز 25/0 تا 1 ميلي گرم در كودكان 5 تا 12 سال به طريق مشابه به كار مي‌رود.

عارضه‌های جانبیعارضه‌های جانبی:

همانند كورتيكوتروپين. اگرچه متعاقب مصرف تتراکوزاکتايد واكنش‌هاي افزايش حساسيت شامل آنافيلاكسي رخ مي‌دهند اما نسبت به كورتيكوتروپين كمتر از ايمنوژنيك مي‌باشد. سازندگان آمريكايي پيشنهاد مي‌كنند كه ممكن است بيماراني كه داراي سابقه واكنش افزايش حساسيت نسبت به كورتيكوتروپين مي‌باشند، تتراکوزاکتايد را بتوانند تحمل كنند ولي در انگلستان سابقه واكنش افزايش حساسيت به كورتيكوتروپين و يا تتراکوزاکتايد باعث ممنوع شدن مصرف تتراکوزاکتايد مي‌شود. اين دارو هم‌چنين در بيماران داراي سابقة اختلالات آلرژيك مثل آسم منع مصرف دارد. از آنجا كه ممكن است واكنش‌هاي افزايش حساسيت تا يك ساعت بعد از تزريق رخ دهند بايد زمان كافي بعد از تجويز در بيمارستان يا براي جراحي مورد نظر باشد. مصرف سر خود توصيه نمي‌شود!

منافعمنافع:

همانند كورتيكواستروئيدها