اطلاعات جامع داروها و بیماریها
در این بخش میتوانید اطلاعات کامل و بهروز درباره داروها، کاربردها، عوارض جانبی و نحوه مصرف آنها را پیدا کنید. همچنین، مطالب علمی و معتبر درباره بیماریهای مختلف، علائم، روشهای درمان و پیشگیری در دسترس شما قرار دارد. هدف ما ارائه اطلاعات دقیق و کاربردی است تا شما بتوانید بهترین تصمیمات را برای سلامتی خود بگیرید.
گوزرلین (Goserelin Implant)
گوزرلین در مردان برای درمان سرطان پروستات استفاده می شود. این دارو در زنان برای درمان برخی از سرطان های پستان یا یک بیماری خاص رحم (اندومتریوز) استفاده می شود. همچنین در زنان برای نازک کردن دیواره رحم (اندومتریوم) پیش از عمل درمان خونریزی غیر طبیعی رحم استفاده می شود. در مورد خطرات و مزایای درمان با پزشک خود صحبت کنید. گوزرلین شبیه به یک هورمون طبیعی ساخته شده توسط بدن (هورمون آزاد کننده هورمون لوتئینه کننده) است. این کار با کاهش هورمون های تستوسترون در مردان و هورمون های استروژن در زنان انجام می شود. این اثر کمک می کند تا رشد سلول های سرطانی و بافت رحمی خاصی را که نیاز به رشد و گسترش این هورمون ها دارند، کند شود.
گرگرفتگی، سرگیجه، سردرد، افزایش تعریق، کاهش علاقه / توانایی جنسی، اشکال در خواب، حالت تهوع، تغییر اندازه سینه، خشکی واژن، یا ریزش مو با مصرف این دارو ممکن است رخ دهد. درد، کبودی، خونریزی، قرمزی یا تورم در محل تزریق نیز ممکن است دیده شود. اگر هر کدام از این علائم طول کشید یا یا بدتر شد، بلافاصله به پزشک یا داروساز خود بگویید. اگر عوارض جانبی جدی دارید، از جمله سوزش / درد واژن ، درد در هنگام رابطه جنسی (در زنان)، درد / حساسیت به لمس در سینه ، درد جدید / بدتر شدن استخوان، شکستگی استخوان جدید، احساس سوزش در پا / انگشتان پا، تورم مچ پا / پاها، خستگی غیرمعمول، علائم مشکلات کلیه (مانند تغییر مقدار ادرار)، درد یا تورم معده / شکم، تغییرات ذهنی / خلقی (مانند افسردگی، تغییرات خلقی، توهم) به پزشک خود اطلاع دهید. این دارو ممکن است به ندرت باعث افزایش قند خون شما شود که می تواند باعث ایجاد یا تشدید دیابت شود. در صورت وجود علائم قند خون بالا مانند افزایش تشنگی / ادرار، به پزشک خود اطلاع دهید. اگر دیابت دارید، به طور منظم قند خون خود را چک کنید و نتایج را با پزشک خود به اشتراک بگذارید. پزشک ممکن است داروهای دیابت، برنامه ورزشی یا رژیم غذایی شما را تغییر دهد. اگر عوارض جانبی بسیار جدی دارید، از جمله: علائم حمله قلبی (مانند درد قفسه سینه / فک / دست چپ ، تنگی نفس، عرق کردن غیرعادی)، علائم سکته مغزی (مانند ضعف در یک سمت بدن، اشکال در صحبت کردن، تغییرات ناگهانی دید، سردرگمی)، ضربان قلب سریع / نامنظم، سرگیجه شدید، غش کردن بلافاصله به پزشک مراجعه کنید. معمولا در ساعات اولیه تا دو هفته پس از اولین تزریق به ندرت، در رابطه با غده هیپوفیز (آپنه ی هیپوفیز) ممکن است مشکلاتی رخ دهد،. اگر هر کدام از این عوارض جانبی بسیار جدی مشاهده شد به پزشک مراجعه کنید: سردرد ناگهانی شدید، تغییرات ذهنی / خلقی (مانند سردرگمی)، تغییرات بینایی، استفراغ. در مردان با استفاده از این دارو برای سرطان پروستات، یک مشکل نادر اما بسیار جدی مسدود شدن ادرار یا مشکل نخاعی (فشرده سازی) ممکن است رخ دهد، به خصوص در طی ماه اول درمان. در صورت وجود هر یک از عوارض جانبی جدی، به پزشک خود اطلاع دهید: درد شدید کمر، بیحسی / سوزن سوزن شدن / ضعف دست / پاها، ناتوانی در حرکت، ادرار دردناک / مشکل، خون در ادرار. واکنش بسیار شدید آلرژیک این دارو نادر است. با این حال، اگر متوجه علائم یک واکنش شدید آلرژیک شدید، از جمله: راش پوستی، خارش / تورم (به ویژه صورت / زبان / گلو)، سرگیجه شدید، اشکال در تنفس، به موقع به پزشک مراجعه کنید. این لیست کامل از عوارض جانبی احتمالی نیست. اگر اثرات دیگری را که در بالا ذکر نشده است متوجه شوید، با پزشک یا داروساز خود تماس بگیرید.
قبل از استفاده از گوزرلین، اگر به آن یا به هورمونهای LHRH یا LHRH مانند (تریپتوفان)؛ حساسیت دارید، به پزشک یا داروساز خود بگویید. اگر سابقه آلرژی به هر ماده دیگری دارید نیز به پزشک اطلاع دهید. این محصول ممکن است حاوی مواد غیر فعال باشد که می تواند واکنش های آلرژیک و سایر مشکلات را ایجاد کند. برای اطلاعات بیشتر با داروساز خود صحبت کنید. قبل از استفاده از این دارو، سابقه پزشکی خود را به پزشک یا داروساز خود بگویید، به خصوص: خونریزی غیر طبیعی واژینال، دیابت، مصرف طولانی مدت الکل، سیگار کشیدن، سابقه شخصی یا خانوادگی از دست دادن استخوان (پوکی استخوان)، بیماری قلبی (مانند حمله قلبی )، سطح کلسترول / تری گلیسیرید بالا ، سکته مغزی، مشکل انسداد ادرار (در مردان)، مشکل نخاع (در مردان). اگر دچار دیابت هستید، این دارو ممکن است کنترل قند خون شما را سخت تر کند. قند خون خود را به طور منظم و طبق دستور بررسی کنید و نتایج را با پزشک خود به اشتراک بگذارید. اگر علائم قند خون بالا را دارید، به پزشک خود اطلاع دهید (بخش عوارض جانبی را ببینید). پزشک ممکن است نیاز به تنظیم مجدد داروهای دیابت، برنامه ورزشی یا رژیم غذایی شما داشته باشد. مصرف گوزرلین ممکن است باعث بروز بیماری شود که بر آهنگ ضربان قلب تاثیر می گذارد (سندرم کیوتی). سندرم کیوتی یا طولانی شدن QT به ندرت باعث ضربان قلب سریع / نامنظم (به ندرت کشنده) و دیگر علائم (مثل سرگیجه شدید، غش) شود که نیازمند مراقبت های پزشکی فوری است. خطر سندرم کیوتی درصورت داشتن بیماریهای خاص یا مصرف داروهایی که باعث سندرم کیوتی می شوند، افزایش می یابد. بنابراین پیش از مصرف گوزرلین، لیست تمام داروهای مصرفی خود اعم از بانسخه و بدون نسخه را به پزشک اطلاع دهید. یا اگر هریک از بیماریهای مشکلات قلبی خاص (نارسایی قلبی، ضربان قلب آرام، سندرم کیوتی در EKG)، سابقه خانوادگی بیماریهای قلبی خاص (سندرم کیوتی در EKG، مرگ ناگهانی قلب) دارید به پزشک خود بگویید. سطح پایین پتاسیم یا منیزیم در خون نیز ممکن است خطر ابتلا به کیوتی را افزایش دهد. این خطر ممکن است در صورت استفاده از داروهای خاص (مانند دیورتیکها / قرصهای آب) افزایش یابد یا اگر شرایطی از قبیل عرق شدید، اسهال یا استفراغ داشته باشید. با پزشک خود در مورد استفاده ایمن از گوزرلین صحبت کنید. بزرگسالان سالخورده ممکن است حساسیت بیشتری نسبت به عوارض جانبی این دارو، به خصوص سندرم کیوتی داشته باشند (نگاه کنید به بالا). اگر باردار هستید یا قصد بارداری دارید، به پزشک خود بگویید. در هنگام استفاده از گوزرلین نباید باردار شوید. گوزرلین ممکن است به جنین آسیب وارد کند. هنگام استفاده از این دارو و برای 12 هفته پس از متوقف کردن درمان و یا بازگشت دوره قاعدگی خود، از روش های غیر هورمونی پیشگیری از بارداری (مانند کاندوم، دیافراگم با اسپرم کش) استفاده کنید. اگر باردار شوید، با پزشک خود در مورد خطرات و مزایای این دارو صحبت کنید. هنوز مشخص نشده که آیا این دارو وارد شیر مادر می شود یا خیر. با توجه به احتمال خطر برای نوزاد شیرخوار، شیردهی در هنگام استفاده از این دارو توصیه نمی شود. قبل از شیردهی با پزشک خود مشورت کنید.
گوزرلین یک ایمپلنت است که به آرامی هورمون را به بدن شما آزاد می کند و توسط یک متخصص مراقبت های بهداشتی زیر پوست شکم زیر ناف قرار تزریق می شود. خود ایمپلنت پس چند هفته یا چند ماه به طور کامل جذب بدن می شود.