دارو

توضیحات:

آتراكوريوم به عنوان داروي بيهوشي براي شل كردن عضلات و تسهيل كنترل بيمار طي تنفس مصنوعي مكانيكي مصرف مي شود. همچنين براي لوله گذاري داخل ناي و جراحي هايي كه نسبتاً طولاني مدت هستند و شل شدن عضلات در آنها ضرورت دارد، به كار مي رود. همچنين در درمان كاهش شدت انقباضات عضلاني ناشي از حملات تشنجي مصرف شده است.

عارضه‌های جانبی:

کاهش فشار خون، قرمز شدن پوست، گلودرد و لارنگواسپاسم از عوارض جانبی مهم و نسبتاً‌ شایع دارو می باشند.

نکات:

1. دارو از راه وریدی تزریق شود چون از راه عضلانی ممکن است باعث تحریک بافت شود. 2. دارو اثر شناخته شده ای روی هوشیاری یا آستانه درد ندارد بنابراین به عنوان داروی کمکی در جراحی، باید مقدار کافی از داروی بیهوشی در دسترس باشد. 3. در هیپوترمی طول و شدت اثر دارو افزایش می یابد. 4. دارو نمی تواند مانع برادیکاردی ناشی از بیهوش کننده ها یا ضد دردهای مخدر شود، لذا با مصرف توام آتراکوریوم برادیکاردی ممکن است بروز کند. مصرف دارو در بیماران قلبی مبتلا به تاکیکاردی، کم خطر است. 5. مقدار مصرف دارو در صورت مصرف همزمان با بیهوش کننده های عمومی مثل اتر، انفلوران و ایزوفلوران باید به 50-33 درصد کاهش یابد یا مقدار مصرف آن باید توسط یک تحریک کننده اعصاب محیطی تعیین شود. میزان این کاهش با هالوتان کمتر است.

منافع:

دارو با آمینوگلیکوزیدها، بی حس کننده های موضعی تزریقی، کاپرئومایسین، لینکومایسین، پلی میکسین ها، پروکائین آمید، کینیدین و ایپوئیدها تداخل دارد.

دوزینگ:

بزرگسالان: ابتدا به صورت وریدیmg/kg0/5-0/4 یا در بیمارانی که آزاد شدن هیستامین در آنها خطرناک است mg/kg0/4-0/3 تزریق آهسته و یا در نوبت های منقسم در یک دقیقه مصرف می شود. در بیمارانی که با انفلوران یا ایزوفلوران بیهوش شده اند mg/kg 0/35-0/25 تزریق می شود. میزان این کاهش با هالوتان کمتر است. در مورد بیمارانی که به منظور لوله گذاری داخل نای تحت بیهوشی متعادل، سوکسینیل کولین دریافت کرده اند، مقدار mg/kg 0/4-0/3 تزریق می شود. در صورت استفاده از بیهوش کننده قویتر مقدار کمتری دارو مورد نیاز است. اثرات سوکسینیل کولین که با استفاده از یک تحریک کننده اعصاب محیطی اندازه گیری می شود، قبل از مصرف آتراکوریوم باید از بین رفته باشد. به عنوان مقدار مصرف مکمل به صورت وریدی mg/kg 0/1-0/8 ، 45-12 دقیقه بعد از مصرف اولیه بکار می رود. سپس هر 25-15 دقیقه بر حسب نیاز و یا انفوزیون وریدی به میزان mg0/5-0/3(پس از برطرف شدن اثر مصرف وریدی اولیه دارو) بکار می رود. در بیهوشی متعادلmg/kg/min 0/1-0/009 به کار می رود تا زمانی که میزان بلوک عصبی-عضلانی به دست آید، سپس سرعت انفوزیون بر اساس نیاز و پاسخ بیمار تنظیم می شود. عموماً بیماران به مقادیر mg/kg/min 0/1-0/009 به کار می رود تا زمانی که میزان بلوک عصبی-عضلانی به دست آید، سپس سرعت انفوزیون بر اساس نیاز و پاسخ بیمار تنظیم می شود. عموماً بیماران به مقادیر mg/kg/min0/002 و یا0/015 mg/kg/min نیاز دارند. در بیمارانی که با انفلوران یا ایزوفلوران بیهوش شده اند میزان انفوزیون به 33/0 کاهش می یابدو در مواردی که از هالوتان استفاده شود این کاهش کمتر است. در بای پس قلبی به دلیل هیپرتومی سرعت انفوزیون تا 50 درصد کاهش می یابد. کودکان: در کودکان یک ماهه تا دو ساله که با هالوتان بیهوش شده باشند ابتدا mg/kg0/4-0/3 و در کودکان دو ساله و بالاتر مقدار مصرف مثل بزرگسالان است. دفعات مصرف مقدار نگهدارنده ممکن است بیشتر از بزرگسالان باشد.

نوع دارو:

Injection:10 mg/ml Injection : 5 mg/ml